Naar Jeugdfonds Sport & Cultuur Breda pagina

Breda | 10 december 2025

Meerkracht Karin: “een wereld van verwondering, verbazing en verrassing gaat voor ze open”

 Karin Verschuren is groepsleerkracht, vertrouwenspersoon én cultuurcoördinator op basisschool Petrus en Paulus in Breda. Al meer dan tien jaar helpt ze als Meerkracht gezinnen bij wie geldzorgen spelen. “Je merkt het aan de kleine dingen. Als een leerling niet meepraat over sport of steeds de gymschoenen vergeet. Dan vermoed ik: hier kunnen we iets betekenen.” 

Via vertrouwenspersoon naar Meerkracht

“Ik denk dat het begon toen ik vertrouwenspersoon werd,” vertelt Karin. “In gesprekken met kinderen hoor je meestal veel over hoe het er thuis aan toe gaat. Dat ze niet op sport zitten of geen culturele dingen kunnen doen. Toen zag ik een mail over Meerkracht, las wat het betekende en ik dacht: ‘dát ga ik doen’.”  

Signalen en gesprekken

Karin ziet als ervaren leerkracht snel waar het wringt. “Onze kleuterjuffen zijn daar ook goed in. Zij zien ouders relatief vaak en geven aan mij door voor wie we met Jeugdfonds wellicht iets kunnen doen.” Ze belt ook zelf ouders. “Dat blijft spannend, want ik snap dat er een drempel is, om geldzorgen te bespreken met school. Ik zeg er dan ook altijd bij dat het vertrouwelijk blijft. Meestal zijn ouders juist opgelucht dat er hulp is. Ik ben ook brutaal genoeg geworden om het gewoon te vragen: ‘Wist je dat dit bestaat? Zou het helpen als ik meekijk?’,” vertelt Karin. 

Schaamte en drempels

Schaamte is volgens haar de grootste hindernis voor ouders om hulp te vragen. “Ouders vinden het nu eenmaal moeilijk om te zeggen dat iets niet lukt.” Ze herinnert zich een moeder die pas na twee jaar hulp durfde te vragen. “Zij en haar man werken allebei fulltime, maar ze kwamen financieel gewoon niet uit. Ze dacht oprecht dat ze geen recht op ondersteuning had, vond dat andere mensen het harder nodig hadden. Ze wilden graag een sport aanvragen, maar kozen uiteindelijk bescheiden voor een zangles omdat dat goedkoper was, ze had alles helemaal uitgezocht. Maar het mooie is dat je zowel sport- áls cultuurles kunt aanvragen. Dus dat doen we nu, en de dochter is helemaal gelukkig!” 

Je ziet wat voor extra positieve effecten de ondersteuning
teweegbrengt.

Paardrijden met groots effect

Een ander voorbeeld dat Karin graag aanhaalt: “Een meisje wilde heel graag paardrijden. Moeder was alleenstaand en had een baan en vond het moeilijk om toe te geven dat het niet ging. Uiteindelijk deden we de aanvraag en het lukte. Nu dat meisje op de middelbare school zit check ik nog wel of alles goed loopt, dat er continuïteit is.” De moeder ging later zelfs helpen bij de manege. “Ze is daar vrijwilliger geworden, paarden borstelen, van alles. Dat vond ik zo mooi om te zien. Je ziet wat voor extra positieve effecten de ondersteuning teweegbrengt.”

Meedoen werkt verbindend 

Voor Karin is het belang van sport en cultuur overduidelijk: “Kinderen hebben verbinding nodig. De wereld is al zo op zichzelf gericht. Als ik zie dat ouders hun kind stilhouden met een schermpje, denk ik: laat ze buiten rennen, tekenen, zingen. Door sport of cultuur leer je omgaan met anderen, samenwerken, lachen. Je hoort erbij.”
Kickboksen, voetbal, dans of toneel, het maakt Karin niet uit. “Kinderen groeien ervan: ze verleggen hun grenzen, openen hun wereld, werken samen naar een doel, spreken af om naar training te fietsen, smeden vriendschappen en ga zo maar door.” 

Nog meer helpen

Het moeilijkste vindt Karin de gezinnen die je niet ziet. “Sommigen weten niet dat er hulp is, anderen willen misschien niet gevonden worden. Daarom zetten we elk jaar iets over het Jeugdfonds in de schoolnieuwsbrief en laten zo weten dat mensen bij mij terecht kunnen. Ik zou het fijn vinden als nog veel meer mensen dat zouden doen.” Ze denkt dat ouders elkáár ook goed kunnen tippen op de hulp van het Jeugdfonds. “Ouders kennen elkaars thuissituatie het beste. Ze zien wie nooit meegaat naar een feestje of wie niet naar voetbaltraining kan. Het zou helpen als ouders elkaar wijzen op hulp of eventueel samen de situatie met de leerkracht bespreken. Hoe meer ogen, hoe beter.” 

 Gewoon doen!

Wat ze ouders wil meegeven? Karin lacht: “Gewoon doen! Er is niks om je voor te schamen. Alles is tegenwoordig duur, iederéén worstelt. Waarom zou je het een kind ontzeggen? Nee heb je, ja kun je krijgen.” Na al die jaren in het onderwijs weet ze: “Kinderen moeten kunnen doen wat ze willen, zodat ze voelen dat alles mogelijk is. Geld moet daarin geen belemmering zijn. Als zij met wat hulp hun talent kunnen ontdekken of buiten hun comfortzone gaan, breekt er een wereld voor ze open, eentje van verwondering, verbazing en verrassing. En dat gun ik elk kind.” 

Feitjes over Karin:

Hoe oud ben je? 54
Wat is je favoriete sport? Zwemmen. In de zomer in het buitenbad, liefst drie keer per week. En in de winter doe ik een rondje binnentraining. Ik hou niet van sporten, maar ik doe het wel.
Wat is je favoriete liedje? The Greatest Showman. Mijn dochter zingt musical en als we samen in de auto zitten, zingen we dat zo hard mogelijk mee.
Waar ben je trots op? Dat ik door de jaren heen echt veel kinderen aan het sporten heb gekregen. En dat het er steeds meer worden.
Wat zou je doen met een miljoen? Boeken kopen, heel veel boeken. Om de wereld te laten zien aan kinderen. Ik geloof oprecht dat als je niet van lezen houdt, je gewoon het juiste boek nog niet hebt gevonden.
Wat gun je kinderen in Breda? Dat ze alles kunnen doen wat ze willen, hockey, musical, paardrijden, rugby, en vooral dat ze zich blijven verwonderen.