25 april 2024

Marisca: ‘Hij is veel gelukkiger nu’

Marisca verhuisde met haar zoon (14) in 2019 vanuit Suriname eerst naar België en vervolgens in 2022 naar Nederland. Haar zoon heeft een lichamelijke beperking. Een beperking waar in Suriname niet de goede zorg en begeleiding voor was. Bovendien werd hij buitengesloten. Nu zit hij op school en kickboksen. Een sport die hem in alle opzichten sterker maakt. ‘Hij is veel gelukkiger nu.’  

Marisca merkte vrij snel dat haar zoon zich langzamer ontwikkelde dan andere kinderen van zijn leeftijd. Hij maakte ongecontroleerde bewegingen en was iets langzamer van begrip. Het was lastig om in Suriname goede zorg te vinden. De artsen wisten niet hoe ze hem konden helpen, leerkrachten op school wisten niet hoe ze met hem om moesten gaan. Vaak werd hij gewoon buiten de klas gezet. Ook werd hij erg gepest door de andere kinderen. Voor Marisca reden genoeg om naar Nederland te verhuizen.   

Hij is geen uitzondering meer

“In Suriname kreeg mijn zoon niet de zorg en begeleiding die hij nodig heeft, hier wel,” zegt Marisca. “En hij gaat hier naar het speciaal onderwijs. Dat is heel fijn. Hij ontwikkelt zich verstandelijk goed, maar heeft gewoon meer tijd nodig om dingen te begrijpen. Op een gewone school heb je die tijd niet. Bovendien is hij op school geen uitzondering meer. Hij hoort er gewoon bij. Er zijn meer kinderen zoals hij. Hij wordt niet meer gepest.”  

Meer controle

De revalidatiearts bracht Marisca in contact met Shoshanna van de Esther Vergeer Foundation. “Shoshanna heeft alles voor ons geregeld. Ze heeft uitgezocht welke sporten geschikt waren en of hij die in de buurt kon doen. Mijn zoon koos voor kickboksen. Niet omdat hij wil vechten, maar omdat hij zich wil kunnen verdedigen. Het geeft hem zelfvertrouwen dat hij zich kan verdedigen. Hij is in Suriname zoveel gepest, dat wil hij niet meer meemaken. Het kickboksen heeft hem in alle opzichten sterker gemaakt. Hij is gelukkiger. En ik zie dat hij meer controle heeft over zijn bewegingen. Hij kan beter omgaan met zijn stoornis. Dat wordt bevestigd door de ergotherapeut. Het heeft direct invloed op zijn schoolprestaties. Hij schrijft en praat beter.”   

Marisca is helemaal opnieuw begonnen, heeft alles moeten achterlaten. “Ik doe het met liefde. Hij wil nooit meer terug, dat weet hij zeker. Dat pesten heeft zoveel schade veroorzaakt. Hier voelt hij zich veilig en heeft hij vrienden. Mijn zoon is veel gelukkiger. En als hij gelukkig is, ben ik dat ook.”