Simonetta van den Berg werkt sinds 3 jaar als Buurtsportcoach voor Heuvelrug Sportief & Gezond. Met hart en ziel zet ze zich in om kinderen en volwassenen bewust te maken van het belang van sport, bewegen en gezondheid. Sinds 1,5 jaar is ze lokaal aanspreekpunt voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur voor de Utrechtse Heuvelrug. “Juist de kinderen die niet goed mee kunnen komen daar zet ik me graag voor in.”

Wat doe je als lokaal aanspreekpunt?

Simonetta: “Als lokaal aanspreekpunt ben je de verbindende factor. Je bent niet alleen aanspreekpunt voor de intermediairs, scholen en mensen uit de gemeente. Maar je helpt ook het Jeugdfonds Sport & Cultuur zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen en zet je activiteiten op om geld op te halen voor het fonds. Zo hebben we afgelopen jaar een inzamelingsactie gedaan bij 8 supermarkten op de Heuvelrug. Klanten konden dan hun statiegeld doneren aan het Jeugdfonds. Supermarkten zijn ook enthousiast om aan deze actie mee te doen.”

Wat is jouw drijfveer?

Gezinnen en kinderen helpen waar het niet zo makkelijk gaat. Zij hebben ook recht op wat extra hulp en dat iemand eens echt iets goed voor ze regelt en dat iets wel lukt. Het gaat me echt om de kinderen.  Om die te zien stralen. Ieder kind verdiend het om te kunnen genieten van sport of cultuur. Daar maak ik me graag hard voor!

Hoe ben je in aanraking gekomen met het Jeugdfonds?

Ik kende het Jeugdfonds al een tijdje vanuit mijn werk als Buurtsportcoach. In oktober 2019 zocht Heuvelrug Sportief en Gezond een nieuw lokaal aanspreekpunt voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken. “Soms voel je gewoon direct: ja dit wil ik doen. Juist met kinderen die niet goed kunnen meekomen daar wil ik me voor inzetten.”

Wat is jouw kracht?

Simonetta: “Ik stop niet voordat het gelukt is. Ik voel een enorme drive om mensen te helpen. Soms loopt het niet altijd meteen van een leien dakje bij een gezin of vereniging. Maar ik geef niet zo snel op en blijf net zo lang proberen: hier een telefoontje, daar nog een mailtje. Totdat het wél lukt. Het is voor mij een sport om door te gaan tot het goed geregeld is voor dat gezin.”

Wat vind je zo leuk aan je werk?

“Het vastbijten en oplossen zoals ik net al vertelde. Maar ook het verbinden van mensen. Je kunt echt van betekenis zijn voor kinderen. Er zijn helaas veel kwetsbare gezinnen met kinderen die niet mee kunnen komen. Daarom is het natuurlijk fantastisch dat het Jeugdfonds er is. Niet alleen het sporten en bewegen maar ook cultuur is ontzettend belangrijk in de ontwikkeling van kinderen.”

Waarom is sport en cultuur zo belangrijk?

Sporten is natuurlijk gezond, zeker in de buitenlucht. Kinderen zitten al meer binnen dan vroeger. En elk kind kan winnen in sport. Maar ook leren verliezen, wat net zo belangrijk is. Sport en cultuur zou veel meer onderdeel moeten worden van het onderwijs. “Kinderen zouden meer op hun talenten moeten worden aangesproken in plaats van de cijfers op school”, aldus Simonetta.

Waar liggen kansen ?

Het onderwijs kan een grote rol spelen voor die gezinnen die de sociale dorpsteams niet zo op de radar hebben. Docenten hebben meer zicht op wat er speelt binnen een gezin. Zij kunnen ook gemakkelijk met het kind in gesprek over wat hij/zij wil qua sport of culturele lessen. “Maar,” zo vertelt Simonetta, “de druk in het onderwijs is groot, dus je moet het zo gemakkelijk mogelijk voor hen maken. Het mooiste is om op elke school een intermediair te hebben. Dan kunnen we zoveel meer kinderen helpen.”

Wat is je droom?

Een inspirerende plek in elk dorp waar kinderen en volwassenen terecht kunnen voor informatie rondom gezond leven, sport, bewegen, cultuur ziet Simonetta wel zitten. En waar allerlei laagdrempelige activiteiten worden georganiseerd rondom deze thema’s. “Een gezond loket, net als de VVV maar dan ff anders”, lacht Simonetta. “Een andere droom is dat hier op de Heuvelrug alle sportverenigingen straks een watertap hebben. Daar word ik ook heel gelukkig van.”

Martijn is werkzaam als projectmanager en strategisch adviseur bij Rotterdam Sportsupport, zzp’er, regionale verbinder, adviseur lokale sport en actief binnen de zwemsport. Daar komt nu de functie bestuurslid van het Jeugdfonds Sport & Cultuur Zuid-Holland bij. Het Jeugdfonds zet zich in voor kinderen waar thuis niet genoeg geld is om mee te kunnen doen aan sport en/of cultuur. Voor deze kinderen betaalt het fonds de contributie, zodat elk kind mee kan doen. Martijn zal hier vanaf heden zijn steentje met plezier en enthousiasme aan bijdragen!

Even kort voorstellen

Martijn Blok: sportliefhebber, gepassioneerd over de meerwaarde van clubs en in zijn werkzaamheden een echte duizendpoot! Sinds zijn jeugd speelt sport al een grote rol in zijn leven. Op zijn 9^e is hij lid geworden van een zwemvereniging en heeft hij zelf aan waterpolo en wedstrijdzwemmen gedaan. Al snel werd hij ook vrijwilliger wat hij tot op de dag van vandaag nog steeds is. Daarnaast is Martijn 12 jaar geleden begonnen als accountmanager en contactpersoon voor sportverenigingen bij Rotterdam Sportsupport. Sinds een aantal jaar is hij nu vooral actief op het landelijke podium waar hij de verbinding maakt tussen lokaal en landelijk sportbeleid met name op gebied van verenigingsondersteuning, en veel doet voor o.a. NOC*NSF. Als zzp’er neemt Martijn vooral opdrachten aan op het gebied van sportnetwerken en procesbegeleiding.

Hoe heb je kennis gemaakt met het Jeugdfonds?

“Vanuit Rotterdam Sportsupport ben ik bekend met de uitvoering en coördinatie voor het lokale Jeugdfonds uit Rotterdam,” vertelt Martijn. “In mijn rol als accountmanager voor verenigingen heb ik verenigingen altijd gevraagd of zij het Jeugdfonds al kenden, en of zij wisten dat ze via deze weg kinderen de kans konden bieden om te sporten.” Ook toen Martijn penningmeester werd bij een Rotterdamse zwemvereniging kreeg hij te maken met het Jeugdfonds. “Er zijn daar ook leden die dankbaar gebruik maken van het fonds. Vanuit die rol zag ik hoe het aan die kant van de sportvereniging werkt. We zijn er als sportvereniging zeker blij mee dat zo’n mogelijkheid bestaat.” Afgelopen december zag Martijn de vacature voor de functie Bestuurslid voorbij komen. “Het leek mij gelijk een leuke functie, omdat ik het fonds al jaren een warm hart toe draag en ik mij graag inzet voor sport, op allerlei manieren.”

 Sport en cultuur is een verrijking. Het verbindt.

Affiniteit met sport en cultuur

Martijn staat twee keer per week aan het zwembad in zijn rol als trainer voor het wedstrijdzwemmen, is ook coördinator en bestuurslid van deze afdeling binnen de zwemvereniging en tevens penningmeester. De zwemvereniging is dan ook de plek waar Martijn zijn affiniteit met sport heeft ontwikkeld. “Ik ben een verenigingsdier! Het sociale netwerk, vrienden leren kennen. Dat vind ik de kracht van een vereniging. Veel van mijn huidige vrienden heb ik ook ontmoet op de vereniging,” vertelt Martijn. Ook op cultureel vlak heeft Martijn wat gedaan. Als kind heeft hij een aantal jaar keyboard gespeeld. In zijn werkzaamheden voor Rotterdam Sportsupport heeft hij het project van de Rabobank Verenigingsondersteuning opgepakt, wat draait om ondersteuning bieden in sport en cultuur. In die periode is Martijn in contact gekomen met een aantal cultuurorganisaties of stichtingen die ondersteuning nodig hadden.

Wat hoop je te kunnen betekenen voor het Jeugdfonds?

Martijn: “Ik hoop met mijn ervaring en netwerk iets te kunnen bijdragen aan het Jeugdfonds, zodat het fonds zich kan blijven door ontwikkelen en nog meer kinderen gaat bereiken. Ik vind het mooi dat het fonds zich inzet voor gezinnen met een laag inkomen en kinderen de kans biedt deel te nemen aan sport, cultuur en zwemles. Als zwemliefhebber is het fantastisch om te zien dat het Jeugdfonds zoveel kinderen de kans geeft om te leren zwemmen.”

Waarom vind je het belangrijk dat het Jeugdfonds bestaat?

Martijn: “Iedereen moet een sport of cultuuractiviteit kunnen beoefenen. Daar geloof ik in, en mij is het om het even of dat sport of cultuur is. Het liefste nog allebei! Omdat je ontzettend veel vaardigheden en creativiteit op doet.” Het is niet vanzelfsprekend dat ieder kind sport, of aan cultuur doet. Om welke reden dan ook. Voor sommige kinderen komt dat door een financiële barrière, en het Jeugdfonds kan die wegnemen.”

Elke gemeente die bij het Jeugdfonds is aangesloten heeft een lokaal aanspreekpunt. Die is het eerste contact voor ouders, intermediairs, sportverenigingen, cultuuraanbieders en de gemeente. In de rubriek ‘Wie zijn onze lokale aanspreekpunten?’ stellen wij deze toppers aan je voor aan de hand van een aantal vaste vragen. Dit keer Tanja van Driel.

Vertel eens wat over jezelf?

Ik werk sinds maart 2017 voor Welzijn Putten in Putten als sociaal werker. Mijn werk bestaat voornamelijk uit het ontwikkelen en uitvoeren van projecten die te maken hebben met het aanpakken van laaggeletterdheid, deskundigheidsbevordering voor vrijwilligers, het vergroten van het sociale netwerk van inwoners en het adviseren van het Platform mantelzorg Putten. Ook ben ik verantwoordelijk voor de socialemediakanalen van onze organisatie. Naast deze taken ben ik actief in de armoedebestrijding voor kinderen in Putten en ben ik lokaal aanspreekpunt voor de Puttense intermediairs van het Jeugdfonds Sport & Cultuur en voor alle geïnteresseerden. Mijn werk is zoals je ziet erg afwisselend, geen dag is hetzelfde en dat vind ik erg leuk.

Wat doe je als lokaal aanspreekpunt?

Ik onderhoud de contacten met iedereen die iets wil weten over het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Dit kunnen vragen zijn over praktische dingen, maar ook algemene informatie. Daarnaast doe ik aan PR op alle plekken waar ouders en kinderen komen. Dit is heel breed. Naast digitale PR via onze socialemediakanalen en website zorg ik ook voor dingen als posters en flyers en de verspreiding hiervan. Dus van sportclub tot apotheek, de kinderopvang, bij zorg- en welzijnsorganisaties: je kunt onze PR overal tegenkomen.

Waarom is een lokaal aanspreekpunt binnen een gemeente belangrijk?

Ik denk dat je de drempel om een vraag te stellen wegneemt als je je vraag kunt stellen aan iemand die je kent of die dichtbij en benaderbaar is. Het sturen van een vraag per app of even binnen lopen bij een bekende is makkelijker dan bellen naar een algemeen nummer van iemand met wie je geen contact hebt.

Waarom is sport en cultuur zo belangrijk voor kinderen?

Mee kunnen doen betekent niet alleen dat een kind nieuwe vaardigheden leert. Als een kind sport of naar scouting kan, dan maakt het vaak vrienden voor het leven. De wereld van een kind wordt groter en dit is belangrijk voor zijn of haar persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast denk ik dat het er ook voor zorgt dat kinderen gelukkiger worden.

Heb je een mooi voorbeeld van een cultuuraanbieder of sportvereniging hoe zij het Jeugdfonds Sport & Cultuur inzetten?

Jazeker, er zijn een aantal sportscholen in Putten die een hoger contributietarief per jaar vragen dan de maximale vergoeding vanuit het Jeugdfonds. Deze sportscholen laten kinderen zonder het restbedrag te vragen meesporten. En dat is fantastisch! Want op deze manier kunnen heel veel kinderen en jongeren toch sporten met hun vrienden die niet opgroeien in armoede.

Heb je nog tips voor andere lokale aanspreekpunten? Of voor intermediairs?

Hou het fonds altijd in gedachten als je in gesprek bent met mensen die kinderen in armoede tegenkomen via hun werk of vrijwilligerswerk. Zo kan je hen motiveren om intermediair te worden en kunnen er meer kinderen meedoen.

Wat is jouw wens voor de toekomst?

We zijn in Putten samen met de gemeente Putten en Stichting Leergeld Randmeren druk met het inrichten van het portaal Sam&. Hier kunnen straks niet alleen aanvragen voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur worden gedaan, maar ook voor hulp vanuit Stichting Leergeld, Jarige Job en Kinderhulp. Intermediairs kunnen een aanvraag doen, maar wat straks nieuw is, is dat ook ouders uit Putten dit zelf kunnen. Ik wens dat we door deze nieuwe ontwikkeling straks nog meer kunnen betekenen voor kinderen die in Putten in armoede opgroeien. Dat hulp en ondersteuning nog toegankelijker worden en drempels veel lager

Vragen voor Tanja? Mail naar: tvdriel@welzijnputten.nl

Elke gemeente die bij het Jeugdfonds is aangesloten heeft een lokaal aanspreekpunt. Die is het eerste contact voor ouders, intermediairs, sportverenigingen, cultuuraanbieders en de gemeente. In de rubriek ‘Wie zijn onze lokale aanspreekpunten?’ stellen wij deze toppers aan je voor aan de hand van een aantal vaste vragen. Dit keer Rudolf Huberts.

Vertel eens wat over jezelf?

Ik ben Rudolf en werk sinds 2012 als coördinator van de buurtsportcoaches van Goed Bezig Oldebroek. Ik ben in dienst van de Gelderse Sport Federatie, maar werk aan een opdracht van de gemeente Oldebroek. Wij stimuleren een gezond en actief leven voor inwoners, iets wat we mèt die inwoners en omgeving willen realiseren. Financiële drempels wegnemen is iets wat daarbij past.

Wat doe je als lokaal aanspreekpunt?

Ik zorg dat er voldoende lokale intermediairs zijn. Met trots kan ik wel zeggen dat er op elke basisschool in onze gemeente een intermediair actief is. En daarnaast ook nog eens bij heel veel andere buurt- en zorgpartijen. Ook zorg ik voor bekendheid van het fonds onder de doelgroep. Door campagnes en berichten lokaal uit te zetten en ook sport- en cultuuraanbieders hierover te informeren.

Waarom is een lokaal aanspreekpunt binnen een gemeente belangrijk?

Een lokale aanjager zorgt dat het fonds blijft leven in de gemeente. Daarnaast is het een laagdrempelig aanspreekpunt voor inwoners, intermediairs en aanbieders. Als buurtsportcoach ben je al een bekend gezicht, wat zorgt voor korte lijnen en warme contacten.

Waarom is sport en cultuur zo belangrijk voor kinderen?

Het is wat mij betreft van levensbelang. Het draagt bij aan een leven lang mentale en fysieke fitheid. Met zo’n leefstijl kun je niet vroeg genoeg beginnen. Als ik zie wat het mijzelf heeft opgeleverd, gun ik dat iedereen: vrienden maken, omgaan met elkaar, winst/verlies, regels, uitdagingen, grenzen verleggen, jezelf ontwikkelen en ontdekken waar je talenten liggen. En natuurlijk een belangrijke uitlaatklep, zeker voor kinderen uit gezinnen waar het financieel zwaar is.

Heb je een mooi voorbeeld van een cultuuraanbieder of sportvereniging hoe zij het Jeugdfonds Sport & Cultuur inzetten?

Dit gaat van groot tot klein. Bij een aantal aanbieders is het Jeugdfonds goed zichtbaar bij het inschrijf- of juist uitschrijfformulier. Er zijn verenigingen die kindplaatsen aanbieden of zelf een mooie actie organiseren. Zo heeft een lokale kickboksaanbieder rond kerst een actie gehouden om kindplekken te realiseren bij hun vereniging. Dit zorgde ervoor dat vijf kinderen konden boksen zonder dat dit aanspraak deed op het algemene potje van het Jeugdfonds in onze gemeente.

Heb je nog tips voor andere lokale aanspreekpunten? Of voor intermediairs?

Zorg voor een intermediair op elke school. Zij kennen de situatie van de kinderen en zijn een laagdrempelige ingang voor ouders/verzorgers. Daarnaast is ook een actieve jeugdverpleegkundige een perfecte intermediair. Een ‘Kom in je sportkleding naar school – dag’ in bijvoorbeeld de Nationale Sportweek is een mooi moment om het gesprek in de klas eens aan te gaan. Waarom zijn er sommige kinderen zonder sport(kleding) en kunnen financiën daar een oorzaak van zijn? Met een praatkaart en signalenkaart armoede kun je de leerkracht handvatten geven. Zo’n dag/activiteit kun je natuurlijk ook voor cultuur inrichten.

Wat is jouw wens voor de toekomst?

Ik hoop dat het Jeugdfonds nog lang in een behoefte kan voorzien. Het is jammer dat het er moet zijn, maar ik ben blij dat het er is. Zo hoeft armoede geen rol te spelen in de sportieve of culturele ontwikkeling van het kind. Dit jaar is ook een langgekoesterde wens in onze gemeente werkelijkheid geworden: een volwassenenfonds sport en cultuur. Een aanrader en mogelijk wel wens voor veel andere gemeentes!

Vragen voor Rudolf? Mail naar: RHuberts@oldebroek.nl

Wie een vraag heeft aan Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland, krijgt via mail of telefoon antwoord van Corina Cooke. Zij is al negen jaar de spil van de backoffice. “Het mooie vind ik dat we allemaal werken in het belang van de kinderen, wij op kantoor, de intermediairs, de gemeenten en de verenigingen. Zodat alle kinderen kunnen meedoen en op school kunnen vertellen, kijk eens, dit heb ik gemaakt of gedaan tijdens cultuur of sport.”

Wat doet de backoffice allemaal?

“De backoffice is het aanspreekpunt voor alle intermediairs, gemeenten en verenigingen. We beantwoorden vragen en sturen materialen op zoals folders en posters. Daarnaast sturen we facturen en rapportages aan gemeenten en koppelen terug naar het landelijk Jeugdfonds Sport en Cultuur. En het belangrijkste natuurlijk: we handelen de aanvragen af.” Daar komt vaak meer bij kijken dan je denkt. “Waar het bijvoorbeeld regelmatig mis gaat, is dat verenigingen niet weten dat ze een factuur aan ons moeten sturen. Dan wachten ze op het geld, maar zonder factuur kunnen wij niet overmaken. Dus ik roep ook via dit kanaal alle verenigingen met een aanvraag op dat snel te doen.”

Kun je alle aanvragen goedkeuren?

“We hebben zeer ervaren intermediairs, dus de meeste aanvragen kunnen snel door.” Lacht: “Intermediairs willen natuurlijk ook voorkomen dat ze een lastige Corina met extra vragen aan de lijn krijgen.” Corina zoekt altijd naar de beste oplossing voor de situatie. “Soms is de contributie hoger dan ons maximum van € 250,-, maar meestal komen de verenigingen ons dan tegemoet voor de kinderen. We proberen de situatie aan te voelen en flexibel te zijn in de samenwerking, zodat we zoveel mogelijk kinderen kunnen helpen. We hebben natuurlijk wel basisregels, dat je bijvoorbeeld maar 1 sport of cultuuractiviteit kunt doen.”

Heb je wel eens boze mensen aan de lijn?

“Soms voel je de onmacht van bijvoorbeeld ouders die je spreekt. Ze zijn niet boos op mij, maar gefrustreerd over de situatie. Ik blijf altijd vriendelijk, heb in al die jaren nog maar 2x de hoorn neergelegd. Wat ik wel erg vind is als mensen zeggen: jij weet niet wat het is. Dat weet ik namelijk wel. Mijn vader is heel jong overleden waardoor mijn moeder er alleen voor stond en nét buiten alle regelingen viel, ze kreeg nergens geld voor. Juist daarom vind ik het fantastisch dat er nu wel een JFSC is voor alle kinderen die willen meedoen.”

Wat zou je met jouw ervaring willen zeggen tegen ouders?

“Pak het alsjeblieft met twee handen aan, het is niet nodig om je te schamen! Sowieso weet niemand ervan; gemeenten krijgen bijvoorbeeld geanonimiseerde verslagen. Wat ik ook zie is dat er veel minder cultuuraanvragen zijn. Ouders en kinderen denken al snel dat dat niet voor hen weggelegd is. Maar we helpen ook graag kinderen die willen tekenen, dansen, drummen of toneelspelen!”

Wat is het leukste dat je hebt meegemaakt in de backoffice?

“Ik vind het bijzonder dat ik de kans gekregen heb me hier te ontwikkelen, ik begon in de schoonmaak. Volgens mijn collega’s stond ik altijd voor iedereen klaar en zou dit heel goed bij me passen. Ik vond het doodeng om te starten, maar doe het nog altijd met veel plezier. En daarnaast zijn de reacties geweldig. We krijgen zoveel opgestuurd: een heel mooie tekening van een jongen die op tekenles was gegaan, een paard van kraaltjes van een meisje op paardrijles, een foto van iemand met het net gehaalde zwemdiploma. En dan bedanken ze mij, maar dat is natuurlijk een compliment voor het hele team!

Wat zijn je wensen voor de toekomst?

“Natuurlijk hoor je te zeggen: dat we niet meer nodig zijn. Maar iedereen weet diep in zijn hart dat dat niet gaat gebeuren. Daarom is mijn doel om ieder jaar weer meer aanvragen te verwerken, want dan hebben meer ouders en kinderen ons gevonden. Ik zou graag zien dat meer leerkrachten het op een speelse manier bespreekbaar maken in de klas. Kinderen voelen echt wel aan dat er thuis geen geld is en kunnen het dan meenemen naar de ouders. En verenigingen kunnen het natuurlijk ook zélf onder de aandacht brengen bij hun leden. Zeker nu er door corona bij gezinnen geen geld meer is en kinderen dan ineens moeten opzeggen. Het is zó belangrijk dat kinderen even een uurtje hun zinnen kunnen verzetten, daar doen we het voor.”

Aan het begin van een nieuw jaar, waarin we er weer voor gaan om kinderen die aan de zijlijn staan mee te laten doen, moest ik terugdenken aan een reis naar de Verenigde Staten. Ik was daar met collega’s om na te gaan hoe het systeem van sociale zekerheid werkte in de staat Arizona. Er stond een werkbezoek op het programma aan een reservaat van de Navajo indianen (zoals ze zelf genoemd willen worden). In het reservaat werd de Amerikaanse samenleving in al zijn hardheid zichtbaar.

Veel misère in een desolaat landschap met schamele huizen en waardige mensen die zich niet wensten uit te spreken over hun situatie. We bezochten een school, vergelijkbaar met een basisschool bij ons. Veel kinderen die vrolijk in een soms moedeloos makende omgeving les kregen. Het symbool van de school was een zeester. Alle kinderen hadden een speldje met een zeester op hun borst. Een wat wonderlijk symbool vond ik. Immers, het reservaat bevindt zich in het hart van de Amerikaanse woestijn in Arizona, op tenminste 2000 kilometer van zee. Ik vroeg de leraar die ons gastvrij had rondgeleid naar het hoe en waarom van dit symbool. Dit is zijn verhaal.

Ooit woonden wij, Navajo, op vele plaatsen in het Westen van Amerika. De aarde was ons thuis. We jaagden en we verbouwden op ons land wat we nodig hadden om te leven. Ook aan zee woonden we delen van het jaar. Die tijd is voorbij, maar we willen dat onze kinderen de zee leren kennen. Elke grootvader gaat daarom op een dag met zijn kleinkinderen naar zee. Dat is onze traditie. Op een dag liep een van de grootvaders met zijn kleinzoon op het strand. Duizenden zeesterren waren, zo is hun levensloop, die nacht op het strand aangespoeld. De kleinzoon pakte voortdurend zeesterren op en bracht ze weer naar zee om ze te redden. Grootvader keek naar zijn kleinzoon en vroeg uiteindelijk: “Waarom doe je dat mijn kind, er liggen er duizenden, die kun je toch niet allemaal redden!” De jongen pakte opnieuw een zeester uit het zand, pakte de hand van zijn grootvader en liep met grootvader en de zeester naar de waterlijn. Bij de branding aangekomen gooide hij de zeester in zee en zei; “Ik kan er geen duizend redden, dus voor vele zeesterren is het te laat, maar voor deze ene niet. Elke geredde zeester is er een.”

Na even stil te zijn geweest zei de verteller tegen me: “En zo is het hier op deze school. We zullen ze niet allemaal een betere toekomst kunnen bieden. Sommigen van hen zullen terugzakken in het leven dat we hier leiden. Maar zo nu en dan is er die ene. Die ene leerling die stappen maakt. Die zichzelf en daarmee ons volk verheft. Dat is de reden waarom we het symbool van de zeester hebben omarmd.”

Ik heb het speldje met de zeester nog altijd in huis. Om me er zo nu en dan aan te herinneren aan wat de zin is van wat we doen, bijvoorbeeld als Jeugdfonds. Het lukt niet altijd. Het gaat soms mis. Maar zo nu en dan. Die ene!

Johan Kruithof
Voorzitter Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland

Door corona zijn we allemaal maar ‘one handshake away’ van gezinnen die in armoede verkeren. Er moet bezuinigd worden. Het lidmaatschap van de sportclub, muziek- of dansles van de kinderen wordt vaak als eerste geschrapt. Zo worden kinderen in een cruciale fase in hun ontwikkeling uit een vertrouwde omgeving met vriendjes en vriendinnetjes gehaald en kunnen ze hun passie niet meer beoefenen. Wat is de definitie van armoede in deze tijd in Nederland?

Luister naar deze podcast Ask it Forward van The Curiosophy Collective met directeur Monique Maks:

Lees ook

“Kwetsbare kinderen verdienen het dat professionals en vrijwilligers zich met hart en ziel én kwaliteit voor hen inzetten.”

Interview met Monique Maks

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Utrecht en het Jeugdfonds Sport & Cultuur Noord-Holland werken nauw samen. Jolanda Kamphuis en Arianne Niks zijn coördinator van het Utrechtse fonds en daarnaast is Arianne samen met Lennert Schuttenbeld coördinator van het fonds in Noord-Holland. Hoe werkt het eigenlijk bij zo’n lokaal fonds? Jolanda, Arianne en Lennert geven een kijkje achter de schermen.

Cultuur@CruyffCourts laat kinderen in kansarmere wijken dichtbij huis, op de Cruyff Courts, kennismaken met dans, hiphop, DJ’en en andere gave activiteiten. Zo’n 20 gemeenten doen mee, maar door de coronacrisis zijn veel geplande projecten naar de herfst doorgeschoven. In Haarlem besloten ze het anders te doen. Dankzij een intensieve samenwerking met organisaties in de wijk, is er een mooi programma samengesteld voor kinderen die niet op vakantie gaan. Grace Dias, onze coördinator in Haarlem, vertelt.

“Vorig jaar hebben we Cultuur@CruyffCourts ook georganiseerd, met veel succes,” vertelt Grace, “Het grote verschil met dit jaar is corona. Kinderen gaan normaalgespoken tijdens de zomervakantie weg, onder andere naar het thuisland, maar dat kan dit jaar niet. Die kinderen zitten al te lang thuis, daarom is actief buiten bewegen nu belangrijk. We besloten het in de zomervakantie te doen en niet zoals het plan was, in het najaar. We wilden iets positiefs doen in een tijd die voor veel kinderen moeilijk is.”

Cultuur@CruyffCourts bleek niet de enige activiteit die voor de kinderen georganiseerd werd. “We nemen organisaties op het gebied van welzijn en sport in de wijk altijd mee in onze plannen. Toen bleek van alles van start te gaan vanuit dezelfde motivatie: kinderen iets positiefs bieden,” lacht Grace. “Er stond van alles op stapel. Wat is er dan logischer dan de krachten te bundelen? Cultuur@CruyffCourts is vervolgens ook opgenomen in het brede programma van in de wijk samenwerkende organisaties en aanbieders. Dankzij die samenwerking kunnen we meer kinderen bereiken.”

Goede docenten

Grace: “Het is goed als Cultuur@CruyfCourts vaker georganiseerd wordt. Dat komt de bekendheid van het programma ten goede en geeft kinderen de kans te ontdekken wat ze leuk vinden. Hun wereldje wordt wat groter. Daarom organiseren we het in het voorjaar van 2021 weer. We hebben ook geleerd dat het heel belangrijk is de juiste producent en docenten te vinden, mensen die goed met kinderen om kunnen gaan en plezier uitstralen. En er ook voor zorgen dat kinderen die verlegen aan de kant staan te kijken, mee gaan doen.”

Energie

Begin deze week ging Cultuur@CruyffCourts in het Haarlems Parkwijk van start. Gedurende vier weken kunnen kinderen allerlei workshop-reeksen volgen. Grace: “We zorgen voor muziek en ook het geluid van de bucket drums veroorzaakt reuring. Alles is buiten, dus dat trekt best aandacht, dat is zo leuk! Kinderen kunnen zes workshops volgen met urban culture activiteiten: breakdance, bucket drum, hiphop, freestyle voetbal en -basketbal, maar ook verhalentheater. De eerste week proberen kinderen uit wat ze leuk vinden, daarna zie je dat ze hun plek vinden. Vorig jaar zijn veel kinderen doorgestroomd naar reguliere lessen, dat is wat we willen natuurlijk. Het geeft de kinderen veel energie, maar ons ook.”

Op 14 augustus is de laatste workshop. Dan wordt Cultuur@CruyffCourts afgesloten in aanwezigheid van de wethouder Cultuur, Marie-Thérèse Meijs, en is er een spetterend optreden van freestyle voetbalheld en ambassadeur Nasser El Jackson!

Programma Cultuur@CruyffCourts Haarlem

Facebook-event Cultuur@CruyffCourts Haarlem

Website Cultuur@CruyffCourts

Inmiddels is het bijna vanzelfsprekend dat Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland jaarlijks duizenden kinderen helpt. Maar tien jaar geleden begon Petra Schipper van Gelderse Sport Federatie vanaf nul. Bijna niemand kende het fonds en de werkwijze. “Het was hard werken en leuren, maar dat had ik er graag voor over. Ik wilde zoveel mogelijk kinderen helpen.”

De provincie Gelderland nam in 2010 het initiatief om iets te gaan doen voor gezinnen met een smalle beurs. Jeugdfonds Sport was toen landelijk net in opkomst en wilde graag provinciale fondsen starten. Al snel werd besloten daarbij aan te sluiten. De Gelderse Sport Federatie kreeg de opdracht dat op te zetten. “We zijn begonnen met een presentatie voor potentiële bestuursleden,” vertelt Petra Schipper, “en gelukkig zeiden daar een aantal mensen dat ze wel het Stichtingsbestuur wilden vormen. Onder andere Ap Lammers, die als eerste penningmeester veel werk verzet heeft.”

Zendingswerk

Daarna begon het zendingswerk richting gemeenten. Want de provincie subsidieert (nog altijd) de organisatie, maar het geld voor de kinderen moest van gemeenten en sponsoren komen. “Onze eerste uitdaging was de juiste mensen te vinden. Wij hadden contacten met beleidsmedewerkers sport, maar daar viel dit helemaal niet onder. Gelukkig waren er al snel twee gemeenten die aanhaakten, Renkum en Montferland.” Ze herinnert zich de ondertekening in Renkum. “Puur toevallig was de voorzitter van het landelijk fonds, Johan Wakkie, in het gemeentehuis voor iets totaal anders. Hij kwam binnenlopen en heeft de gemeente nog eens extra bedankt dat zij als koploper aansloten. Dat soort dingen is belangrijk voor het draagvlak. Dan wordt het ook makkelijker om met nieuwe gemeenten te praten. Na een jaar kwam de doorbraak en sloten in een keer veel gemeenten aan.”

Werkwijze op basis van vertrouwen

Voor gemeenten was de werkwijze van het JFSC wennen. Petra: “Veel ambtenaren waren gewend te werken vanuit regelgeving en controle. En toen kwamen wij met een systeem dat gebaseerd is op vertrouwen. Waarin we zeggen: intermediairs zijn professionals die de gezinnen kennen, zij kunnen inschatten of de mensen de steun echt nodig hebben. En wat is nou het ergste wat er kan gebeuren? Dat een kind sport! Want het geld gaat rechtstreeks naar de verenigingen, dus het kan niet misbruikt worden. En we controleren wel of de kinderen blijven sporten. De methodiek van JFSC is fantastisch, het houdt het laagdrempelig voor mensen die het toch al moeilijk hebben.”

Uit isolement halen

“Belangrijk is ook dat we kijken naar wat mensen te besteden hebben, niet alleen naar het bruto-inkomen,” benadrukt Petra. “Want je kunt twee inkomens hebben, maar door schulden of dubbele woonlasten alsnog nergens geld voor hebben. En daar kunnen de kinderen in zo’n huishouden helemaal niets aan doen! Daar gaat het om: kinderen moeten gewoon kunnen meedoen. Als je geen geld hebt kom je in een isolement, je kunt nergens naartoe. Dat hebben we net met corona allemaal twee maanden meegemaakt. Moet je je voorstellen dat dat jaren duurt! Dat is verschrikkelijk voor kinderen, en wij kunnen ze helpen.”

Ouders: vraag het aan!

Met de bijdrage wil het JFSC ouders ook een steuntje in de rug geven. “Het is klein en eenvoudig, maar het zorgt ervoor dat ouders zich in ieder geval over de sport of cultuur van hun kind geen zorgen hoeven maken. Dat geeft een beetje rust. Dus tegen ouders zou ik willen zeggen: vraag het aan! Behalve de intermediair en de penningmeester van de club is er ook niemand die ervan weet, dus de kinderen kunnen onbezorgd aan sport en cultuur doen. Laat ons je helpen!”

Steun blijft nodig

In de eerste jaren was het beschikbare budget voor kinderen vaak snel op. “Gemeenten begonnen met vijf of tien plekken. Het mooie is dat zodra ze zien dat het echt werkt, ze tussentijds opschalen, soms zelfs binnen het lopende jaar. Daardoor konden we al snel meer kinderen gaan helpen. Het is supercool om te zien dat we met niets begonnen en dat er nu een serieus fonds staat, waar inmiddels 30 gemeenten bij zijn aangesloten. Dat is ook dubbel, want het liefst wil je dat JFSC niet meer nodig is. Maar de realiteit is dat we juist meer dan ooit nodig zijn, en dan wil je zoveel mogelijk kinderen bereiken. Ik hoop dan ook dat steeds meer mensen het net zo gewoon gaan vinden om te doneren aan JFSC als aan bijvoorbeeld Kika. En dat meer gemeenten zich aansluiten. Er zijn nog altijd gezinnen die tussen regelingen in vallen, JFSC is dan een vangnet. Een kind dat aan sport of cultuur doet, hoort ergens bij en leert samenwerken. Zo help je ze een belangrijke stap vooruit!”