Voetbalster Shanice van de Sanden, OranjeLeeuwin en speelster bij Liverpool FC Women, is ambassadeur van het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Ze vertelt waarom.

Altijd willen winnen

“Op het schoolplein speelden we elke dag tijdens de pauze partijtjes met een tennisbal. Ik zat in groep zeven, acht. Echt goed was ik volgens mij niet, want ik speelde nog geen voetbal bij een club. Toch werd ik door de jongens gevraagd om mee te doen, en dan zei ik gewoon ja. Ik was echt fanatiek, wilde altijd winnen, elk potje weer. Soms speelden we wedstrijdjes tegen andere scholen, dan was ik nóg fanatieker natuurlijk.”

Meer dan alleen voetbal

“Onze buurman heeft me opgegeven bij VVIJ, een voetbalclub in IJsselstein. Zelf had ik dat nooit gedaan; ik zat vooral binnen, achter de computer en met de telefoon. Gek genoeg vond ik het vanaf de eerste training leuk. Ik weet niet waarom. De club was meer dan alleen voetbal, we bleven met z’n allen na de training hangen, het was heel gezellig. Ik leerde andere mensen kennen, maakte snel nieuwe vrienden.

Met het voetbal ging het ook snel. Binnen een paar jaar speelde ik bij clubs als FC Utrecht, SC Heerenveen en FC Twente. Maar ik was niet meteen heel goed. Ja, ik scoorde veel bij IJsselstein, maar mijn belangrijkste kracht was mijn snelheid, dat ik iedereen er uit kon lopen en goede voorzetten kon geven. Ik heb heel hard moeten werken om echt een betere voetbalster te worden. En dat doe ik nog steeds, elke dag, elke training weer. Dat harde werken zit in me. Dat heb ik van onze moeder meegekregen. We zijn met zes kinderen thuis, zij heeft altijd keihard voor ons moeten werken. En dat doet ze nog steeds trouwens.”

Door regen en sneeuw

“Samen met mijn broer en zus liep ik in IJsselstein jarenlang een krantenwijk met 3.000 huizen. We moesten nu eenmaal allemaal werken om rond te komen. Mijn moeder, maar wij als kinderen ook. Daardoor heb ik van jongs af aan geleerd wat de waarde van geld is. We kwamen nooit iets tekort thuis: ik had de voetbalschoenen die ik mooi vond, de kleren, dat was nooit een probleem. Maar ik wist ook hoeveel uur ik voor die mooie voetbalschoenen door de regen en in de sneeuw kranten had moeten bezorgen.

We hebben geleerd om nooit op te geven, om te genieten van kleine dingen, om positief te zijn. Bij VVIJ had ik trainers die ook heel positief waren, die me veel vertrouwen hebben gegeven als kind. Dat was fijn, want als iemand anders in je gelooft, wie ben jij dan om te zeggen dat jij niét in jezelf gelooft?”

Alleen naar de club

“Ik was de enige in het gezin die serieus voetbal speelde. We volgden het op televisie, mijn broer had een seizoenkaart van FC Utrecht, en drie broers hebben een paar jaar bij een club gespeeld, maar voetbal was niet écht een familieding. Niemand kwam dus kijken naar mijn wedstrijden. Ook mijn moeder niet. Dat ging gewoon niet, iedereen had het veel te druk met zijn eigen leven, met werken. Dus ik ging alleen naar de club, op de fiets, of ik reed met iemand mee.

Hoewel ik alle andere ouders natuurlijk wél langs het veld zag staan, heb ik mijn moeder nooit gemist in dat soort situaties, vond ik het prima zoals het was. We waren als team zo close dat we alles samen deden, ik raakte zelfs bevriend met de andere ouders. Meerijden kon altijd, dat was geen probleem.

Om eerlijk te zijn heb ik het er nooit met mijn moeder over gehad, maar ik denk dat zij het niet als lastig heeft ervaren dat ze niet kon komen kijken. Ze zag wel dat ik elke keer weer blij thuis kwam. En dat is als ouder het belangrijkste, denk ik, dat je ziet dat je kind gelukkig is.”

Geluk op het trainingsveld

“Gewoon tegen een bal aantrappen kan je al zo gelukkig maken. Je hoeft er niet eens iets bij te zeggen. In sport begrijpt iedereen je. Iemand begint te lachen, anderen worden gewoon aangestoken door die lach. Je leert verliezen, en hoe je daar mee om moet gaan. Je leert sámen verliezen, hoe je samen kan winnen, hoe je een doel bereikt. Dat is allemaal zo waardevol.

Als kind heb ik nooit gedroomd dat ik dit zou kunnen bereiken. Ik wist helemaal niet dat er zoiets was als de Champions League voor vrouwen, had geen voorbeelden van vrouwelijke voetballers van wie ik dacht: zo wil ik worden. Ik wilde alleen maar goed worden ‘later als ik groot was’. En nu ben ik zelf iemand over wie meisjes dromen, van wie ze denken: zo wil ik ook worden! Dat besef ik niet helemaal.

Als ik op het trainingsveld sta, ben ik gelukkig. Nog steeds, elke dag. Ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken. Die ronde bal heeft me overal gebracht, over de hele wereld. Van Zuid-Afrika tot Miami. Daar leer je zoveel van als mens. Ik kom van ver.

Kinderen moeten zichzelf als mens kunnen ontwikkelen. Dat is heel belangrijk. En daarom moeten ze de mogelijkheid hebben om te kunnen sporten, ook al hebben hun ouders geen geld.”

Sport kan zoveel moois brengen, kijk maar naar mij. Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt, zoveel lieve mensen ontmoet die me hebben geholpen. Want je kan het echt niet allemaal alleen, je hebt hulp nodig. Al die goede mensen hebben me sterker gemaakt, en dat is allemaal dankzij mijn sport. Dat gun ik elk kind.

Volg Shanice

Facebook
Instagram: @svandesanden
Twitter: @ShaniceJanice

LWD Basket is trotse ambassadeur van het Jeugdfonds Sport & Cultuur Fryslân.

Ambassadeur Guus Tangelder: “Muziek is dagelijks geluk”

Al op jonge leeftijd sloot klarinettist en saxofonist Guus Tangelder zich aan bij de plaatselijke harmonie. Van daaruit groeide hij uit tot een veelgevraagde Big Band-speler en -leider en won hij diverse prijzen. “Tegenwoordig is het niet meer zo vanzelfsprekend dat je naar de harmonie of de muziekschool gaat, veel organisaties zijn opgeheven. Daarom is het extra belangrijk dat we via JFSC kinderen in contact brengen met cultuur en waar nodig financieel helpen.”

“Muziek is voor mij dagelijks geluk. Ik zeg altijd dat je levenslang hebt  als je aan muziek begint,” lacht Guus. “Je pakt dat instrument altijd weer op, dat merk ik ook bij leerlingen. Soms stoppen ze vanwege een drukke studie, maar dan zie ik ze later weer terug.” Hij geniet van het effect dat muziek heeft op mensen. “Dat ze zich prettig voelen als ze zo’n avond zitten temusiceren.Mensen gaan bij een repetitie meer ontspannen weg dan ze binnenkomen. Het mooie van samen spelen in orkesten is ook het sociale aspect. Iedereen investeert in elkaar, en wil samen beter worden.”

Scholen en gemeenten zijn de sleutel

Als ambassadeur wenst Guus dat meer mensen weten dat JFSC ook cultuurmogelijkheden biedt. “Investeren in kennis op scholen en bij gemeenten is daarom belangrijk. Docenten en ambtenaren kunnen ouders en kinderen hierop wijzen. Ik geef graag huiskamerconcerten, een prachtig middel om geld op te halen voor dit goede doel. Maar daarmee bereik ik alleen de mensen die al belangstelling voor muziek hebben. Ik wil juist anderen laten zien dat ze muziek kunnen gaan spelen, ook als daar thuis geen geld voor is. Ik ga graag met docenten en ambtenaren om tafel om samen te zoeken naar de beste manier daarvoor.”

Jeugd uitdagen

Zijn liefde voor muziek heeft Guus altijd proberen over te brengen op jonge mensen. Door jeugdorkesten te leiden, les te geven en door voorstellingen te organiseren waarin jonge musici samenspelen met professionele Big Bands. Hij werd daarvoor zelfs onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje Nassau. “Je moet serieus en leuk combineren om resultaat te krijgen. Zo’n groep jonge spelers krijgt een of twee workshops en moet dan met elkaar hard oefenen. Maar ze werken wel toe naar een bijzondere voorstelling. Die uitdaging geeft iedereen energie!”

Ambassadeurs kunnen inspireren

De musicus vindt dat cultuur zo laagdrempelig mogelijk moet zijn. “Als je in je eigen dorp of stad voorbeelden ziet van mensen die aan cultuur doen, gaat dat als vliegwiel werken. Het zou daarom mooi zijn als er meer JFSC-ambassadeurs voor cultuur komen. Want toneel of tekenen zijn weer heel anders dan muziek. Gelukkig weet ik zeker dat ik niet uniek ben, er zijn veel bevlogen cultuurliefhebbers in Gelderland. Ik zou zeggen, kom samen met mij zorgen dat nog meer kinderen gelukkig worden van cultuur!”

Bezoek website

Naar de pagina van Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland

Ambassadeur Henk Lubberding
Henk Lubberding staat bij velen op het netvlies als de hard werkende meesterknecht, die kilometers lang op kop reed. In een razend tempo op weg naar de finish, rijdend voor zijn ploegmaten. Zijn lijst van persoonlijke prestaties is niet minder indrukwekkend. Hij werd namelijk tweemaal Nederlands kampioen en won de klassieker Gent-Wevelgem. Maar liefs dertien keer reed hij de Tour de France, waarin hij drie etappe-overwinningen boekte, de witte trui won, in het geel reed én driemaal bij de eerste tien in het eindklassement eindigde.

Kapitein
Tijdens zijn wielerloopbaan werkte Henk zich op tot wegkapitein. Dit hield in dat hij de renners motiveerde en stuurde, vooral daar waar stagnatie optrad. Henk heeft maar liefs 28 jaar gekoerst (van zijn 11e t/m zijn 39e!!). Op diverse gebieden was hij trendsetter. Denk maar eens aan zijn wapperende manen en de karakteristieke haarband!! Na zijn lange wielerloopbaan startte hij het bedrijf ‘Teambuilding met Lubberding’ op wat hij samen met zijn echtgenote Corina runt. Dit evenementenbureau draait inmiddels al sinds 1996 zeer succesvol. Als trendsetter onder de ex-topsporters organiseert hij o.a. fietsclinics , teambuilding voor bedrijven en organisaties.

Wat Henk mensen leert komt niet uit een boekje of van een cursus, het is zijn pure ervaring die hij met anderen deelt. Henk is geen copycat. Op sportgebied is Henk nog steeds actief. Op zijn website is daar meer informatie over te vinden. En hij is als ambassadeur betrokken bij het Jeugdfonds Sport & Cultuur.

Bezoek website                                             Social Media

Unis Flyers is trotse ambassadeur van Jeugdfonds Sport & Cultuur Fryslân. De Unis Flyers vormen al ruim 50 jaar een vaste waarde in de Belgisch-Nederlandse competitie, het betekent topijshockey in de sfeervolle ambiance van Thialf.

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel streeft ook lokaal naar meer aandacht en bekendheid. We willen graag dat de boodschap van het Jeugdfonds Sport & Cultuur  en de kansen die het creëert voor kansarme kinderen, zo breed mogelijk gedragen en ondersteund worden. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel heeft daarom eigen ambassadeurs die zich belangeloos inzetten voor het fonds.

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel streeft ook lokaal naar meer aandacht en bekendheid. We willen graag dat de boodschap van het Jeugdfonds Sport & Cultuur  en de kansen die het creëert voor kansarme kinderen, zo breed mogelijk gedragen en ondersteund worden. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel heeft daarom eigen ambassadeurs die zich belangeloos inzetten voor het fonds.

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel streeft ook lokaal naar meer aandacht en bekendheid. We willen graag dat de boodschap van het Jeugdfonds Sport & Cultuur  en de kansen die het creëert voor kansarme kinderen, zo breed mogelijk gedragen en ondersteund worden. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel heeft daarom eigen ambassadeurs die zich belangeloos inzetten voor het fonds.

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel streeft ook lokaal naar meer aandacht en bekendheid. We willen graag dat de boodschap van het Jeugdfonds Sport & Cultuur  en de kansen die het creëert voor kansarme kinderen, zo breed mogelijk gedragen en ondersteund worden. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel heeft daarom eigen ambassadeurs die zich belangeloos inzetten voor het fonds.

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel streeft ook lokaal naar meer aandacht en bekendheid. We willen graag dat de boodschap van het Jeugdfonds Sport & Cultuur  en de kansen die het creëert voor kansarme kinderen, zo breed mogelijk gedragen en ondersteund worden. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Overijssel heeft daarom eigen ambassadeurs die zich belangeloos inzetten voor het fonds.