Naar Jeugdfonds Sport & Cultuur Haarlem pagina

Haarlem | 7 juni 2023

Sjanneke Schut: ‘Vertrouwen is alles’

Sjanneke Schut zal gemist worden door ouders, kinderen en haar collega’s. Na 20 jaar in het onderwijs is ze met pensioen. Als administratief medewerkster had zij vaak het eerste contact met ouders. Een contact dat bleef totdat de kinderen acht jaar later de deur van de basisschool achter zich dichttrokken. Zij was voor ouders de veilige vraagbaak waar ze met hun zorgen terecht konden. Maar Sjanneke had ook zorgen. Vooral over de toename van stille armoede.

Op twee van de drie scholen waar Sjanneke werkte, heeft 80% van de kinderen een niet Nederlandse achtergrond. “Ik zie veel stille armoede,” zegt Sjanneke. “Daarmee bedoel ik dat een gezin een inkomen boven de minimumgrens heeft maar dat het besteedbare inkomen veel minder is. Bijvoorbeeld omdat er schulden zijn. De gevolgen van corona zijn nog steeds voelbaar. Veel kleine ondernemers hebben het niet gered. Grote gezinnen zaten samen hele dagen in een kleine woning. Dat gaf veel stress en dus meer echtscheidingen. Ook konden veel kinderen niet meer naar de sportclub, die zijn nooit meer begonnen. Die stille armoede vind ik veel erger omdat het zo onzichtbaar is en het dus moeilijker is mensen te helpen.” 

Uit angst vragen ouders niet om hulp

De gezinnen die moeten rondkomen van een uitkering weten de weg naar hulp en regelingen wel te vinden. Ze krijgen van de gemeente een Haarlempas waarmee deuren gemakkelijker opengaan. Maar veel gezinnen komen niet in aanmerking voor de Haarlempas of denken dat ze niet in aanmerking komen. Zij maken geen gebruik van beschikbare hulp en regelingen omdat ze simpelweg niet weten dat die er zijn. Sjanneke: “Die gezinnen hebben het zo zwaar. Ik zie kinderen die in de herfst zonder sokken in ongewassen kleren rondlopen. Stel je voor dat je met drie kinderen moet rondkomen van € 70 per week. Maar dat is wel de realiteit voor mensen in de schuldsanering. Die ouders vragen niet om hulp. Voor een groot deel gaat het om alleenstaande moeders. Ze voelen zich kwetsbaar. Ouders zijn bang voor een Veilig Thuis melding, bang dat hun kind uit huis geplaatst wordt. Uit angst vragen ze niet om hulp.”  

Lange weg

Ouders staan pas open voor hulp als er een vertrouwensband is. “Het is een lange weg die je rustig moet bewandelen,” weet Sjanneke.” Dat duurt gewoon een paar jaar. Eerst moet er een vertrouwensband zijn, dan pas vertellen moeders waar ze mee zitten en laten zich helpen. Ik probeer het contact warm te houden. De kinderen krijgen bijvoorbeeld twee keer in de week fruit op school. Fruit dat over is, bied ik aan moeders aan waarvan ik denk dat ze het moeilijk hebben. Als ze daar blij mee zijn, heb ik weer een ingang. Het is voor veel ouders een te grote stap om naar de IB’er of zelfs de juf te stappen als ze het moeilijk hebben. Mij kennen ze al vanaf dat ze hun kind kwamen inschrijven. Ik ben geen bedreiging, dat is het voordeel van mijn positie. Ik regel gewoon hulp. Het is een groot deel van mijn werk en ook het deel waar ik de meeste voldoening uithaal.” 

Praktisch problemen

Praktische obstakels zijn er ook vaak de oorzaak van dat kinderen niet aan sport of cultuur doen. “Het overgrote deel van de kinderen waar ik een bijdrage voor aanvraag, gaat sporten. Hartstikke fijn. Ik wil kinderen ook heel graag stimuleren om naar muziek – of dansles te gaan. Maar als je vier kinderen hebt die je van de club moet halen en brengen, is dat voor veel ouders een brug te ver. Dat is jammer. Zwemles is ook een probleem. Sinds corona zijn er lange wachtlijsten bij de zwemscholen hier waarvoor de Jeugdfonds bijdrage toereikend is. Ouders die de Nederlandse taal niet goed beheersen, weten vaak niet hoe ze hun kinderen op hun wachtlijst moeten zetten. Dan gaan ze naar een zwemschool waar wel plaats is maar die twee keer zo duur is. Ze beseffen dan niet dat ze een groot deel zelf moeten betalen omdat de Jeugdfonds bijdrage niet toereikend is.” 

Samen mogelijk maken

Sjanneke was de wegwijzer naar hulp en zorgde ervoor dat kinderen zowel op school als buiten school mee kunnen doen. Ook als gezinnen daar formeel niet voor in aanmerking komen. “De gemeente hanteert strakke inkomensgrenzen voor bijvoorbeeld de Haarlempas. Maar dat gaat niet over besteedbaar inkomen. Dan zie je dat mensen er vaak dik onder zitten. Gelukkig heb ik een goed contact met het Jeugdfonds in Haarlem. Samen zorgen we ervoor dat gezinnen die formeel geen recht hebben op een bijdrage van het Jeugdfonds, toch geholpen worden. Dat doet me goed.”  

Help een kind