1 november 2018

Leerkracht Miranda: ‘Aan de buitenkant zie je niets’

Miranda is leerkracht van groep 7 op basisschool Joannes XXIII in Utrecht. Veel leerlingen hebben een islamitische achtergrond, wat natuurlijk bijzonder is voor een katholieke school. Miranda vindt het lastig armoede te herkennen en het gesprek daarover met ouders aan te gaan.

Hoe herken je armoede in de klas?

“Dat vind ik altijd ingewikkeld,” zegt Miranda. “Ik weet dat het speelt, maar het is best moeilijk te herkennen. Ik kan niet in andermans portemonnee kijken en aan de buitenkant zie ik ook niet of er sprake is van armoede. Kinderen zeggen het zelf ook niet snel. Ik heb soms wel een vermoeden maar op basis van een vermoeden kun je niet veel.”

Het gesprek met de ouders aangaan

“Ik spreek ouders een aantal keren per jaar, maar dan stel ik geen persoonlijke vragen. Dus ook geen vragen over de financiële situatie thuis. Als ouders er zelf over beginnen, omdat het kind gepest wordt bijvoorbeeld, dan is het mijn taak er iets mee te doen. Bovendien hebben Utrechtse gezinnen met een laag inkomen een ‘U-pas’ waarmee ze gratis of met korting allerlei activiteiten kunnen doen. Daardoor is het minder zichtbaar dat er thuis weinig geld is. Ik weet dus niet of de U-pas ingezet wordt voor het lidmaatschap van een sportclub voor de kinderen. Ik zie wel dat veel kinderen sporten, vooral de jongetjes. Die hebben het dan ’s maandags uitgebreid over de wedstrijden in het weekend.”

Wat kun je als leerkracht doen?

“Als ik vermoed dat er thuis geen geld is, neem ik zelf fruit mee naar school en leg dat op de fruitschaal. Niemand weet dat, er is dan gewoon fruit voor iedereen. Wat ik ook kan doen, is ouders vertellen dat er mogelijkheden zijn zoals het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Ik zal dat niet snel in een apart gesprek met ouders doen, maar ik wijs er wel in het algemeen op.”