Radiopresentator en voormalig huisarts, tophockeyer en bondscoach Tom van ’t Hek volgt Kees Jansma op als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Zijn affiniteit met ons werk en kwetsbare kinderen komt voort uit zijn ervaringen als huisarts en voorliefde voor sport en cultuur.
“Ik kende het Jeugdfonds Sport & Cultuur al en heb niet lang hoeven nadenken over de vraag of ik Kees wilde opvolgen als voorzitter van de Raad van Toezicht,” zegt Tom van ’t Hek. “Het is een prachtige organisatie en ik wil mensen graag een zetje in de goede richting geven als dat nodig is. Juist nu. Je ziet dat, ook vanwege de coronacrisis, de verschillen tussen mensen qua fysieke en mentale gezondheid en financiën steeds groter worden. Daar maak ik me grote zorgen over. Volgens mij is het verkleinen van die verschillen een van de belangrijkste uitdagingen waar we als samenleving voor staan. Ik ben blij dat ik via het voorzitterschap van het Jeugdfonds mijn steentje bij kan dragen.”
Als huisarts kreeg Tom mensen uit alle hoeken van de samenleving in zijn spreekkamer. “In mijn spreekkamer zag ik dat veel dingen die wij als vanzelfsprekend beschouwen, zoals voldoende geld om rond te komen en om ‘gewoon’ mee te kunnen doen aan bijvoorbeeld sport of cultuur, voor veel mensen helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Ikzelf heb van jongs af aan ongelofelijk veel ‘sportgeluk en plezier’ mogen ervaren, maar was me ook bewust dat dit lang niet voor iedereen is weggelegd.
Op de club van mijn kinderen werd er zelfs nog in het clubkrantje een lijstje gepresenteerd van kinderen waarvan de ouders de contributie niet hadden betaald. Of werden kinderen van het veld gehaald als de contributie niet was overgemaakt. Ik heb toen meteen gezegd dat we daar echt mee op moesten houden. Kinderen mogen niet de dupe worden van de financiële situatie thuis en mee kunnen doen is zo belangrijk en basaal.
En of je nou kiest voor hockey, voetbal of gitaar: ik ben ervan overtuigd dat ergens aan meedoen en erbij horen essentieel zijn voor de ontwikkeling van kinderen en jongeren. Als je er als kind bij hoort, is de kans groot dat je ook als volwassene volop deel uitmaakt van de samenleving. ”
Tom van ’t Hek heeft van kleins af aan de kans gekregen om te sporten en het heeft hem veel gebracht. “De belangrijkste bijzaak van het leven,” lacht hij. “Dat geldt voor mij ook alhoewel sport echt niet het enige is in mijn leven zoals veel mensen denken. Maar sport, zowel als speler en als coach, heeft veel voor me betekent en doet dat nog steeds. Als vader was ik ook altijd actief bij de voetbalclub van mijn zoontje en de hockeyclub van mijn dochter. Dat verenigingsleven is heel waardevol. Sport is dus belangrijk voor me maar cultuur net zo goed. Als kind gingen we ook mee naar concerten en theater. Ik ben een groot opera en kleinkunstliefhebber.”
De naam zegt het al: de Raad van Toezicht houdt toezicht op het reilen en zeilen van het Jeugdfonds Sport & Cultuur. “Er staat een prachtige organisatie met mensen die heel goed weten wat ze doen,” vindt Tom. “Ik wil graag meedenken met ontwikkelingen zoals de samenwerking met andere hulporganisaties binnen Sam&. Meedoen met sport en cultuur is belangrijk maar er is meer dat het verschil kan maken in de levens van kinderen en jongeren. Hoe groter het aanbod is dat we kinderen kunnen bieden, hoe beter het is. Ik kijk dus graag hoe we de dingen zo goed en zo handig mogelijk kunnen organiseren met elkaar.
Een van de belangrijkste taken nu is dat kinderen en ouders ons weten te vinden en dat wij de kinderen kunnen vinden, zeker nu sport en cultuur weer open zijn. Ik zet graag mijn ervaring en contacten in om het Jeugdfonds nog sterker te maken zodat kinderen mee kunnen doen en de kloof tussen verschillende groepen in de samenleving kleiner wordt.”
>> Meer over onze Raad van Toezicht
Tommes Krullaars, eigenaar van consultancy bureau AllChiefs, is sinds begin dit jaar bestuurslid van het Jeugdfonds Sport & Cultuur Zuid-Holland. Het Jeugdfonds zet zich in voor kinderen waar thuis niet genoeg geld is om mee te kunnen doen aan sport en/of cultuur. Voor deze kinderen betaalt het Jeugdfonds de contributie, zodat elk kind mee kan doen.
Tommes is 49 jaar oud, woonachtig in Scheveningen, getrouwd, trotse vader van twee dochters en een zoon, handbal fan en groot muziekliefhebber. Daarnaast heeft Tommes een eigen bedrijf, een adviesbureau, gevestigd in Rotterdam. Daar behandelt hij grote veranderingen bij bedrijven, waar meerdere disciplines voor nodig zijn, zowel de financiële kant, de operationele kant en de menselijk kant. “Ik zit zelf de afgelopen 12 jaar vooral aan de ‘mens’ kant als adviseur bij bedrijven.” vertelt Tommes.
Tommes weet maar al te goed wat voor moois sport en cultuur een kind kan brengen. Op zijn 5e begon hij met handballen en vanaf zijn 7e speelt hij met veel plezier trompet. Jaren later leerde hij zelfs zijn vrouw kennen op de handbalvereniging, en ook een aantal van zijn beste vrienden heeft hij er ontmoet. Zijn kinderen zijn ook gaan handballen en fanatiek met sport bezig. Binnen de handbalvereniging heeft hij tot zo’n tien jaar geleden altijd een actieve rol gehad, zo heeft hij training gegeven en is hij bestuurslid en voorzitter van de club geweest.
“Ik zag dat er een plek vrij was gekomen in het bestuur, en aangezien de jongste nu gaat studeren vond ik het tijd voor iets nieuws. Mijn kinderen hebben altijd veel gehad aan sport en ik vind dat ik mij hard kan maken om zoveel mogelijk kinderen dezelfde beleving te geven. Dus vandaar dat ik contact heb opgenomen. En daar ben ik heel blij mee. Ik vind het een heel mooi doel.”
Hij hoopt als bestuurslid zijn steentje bij te kunnen dragen om zoveel mogelijk kinderen deel te laten nemen aan sport en cultuur. “Maar specifiek wil ik mij gaan richten op hoe krijgen we meer mensen uit het bedrijfsleven geïnteresseerd in dit goede doel? En hoe gaan we zorgen dat zij dit goede doel steunen in de brede zin van het woord. Hoe kunnen we meer financieringsbronnen vinden om mooie projecten te realiseren en tegelijkertijd de bekendheid van het Jeugdfonds te vergroten. Daar wil ik mij voor gaan inzetten en dat past ook goed bij mij.”
Sport en cultuur verbindt. Het is een taal die iedereen spreekt
Tommes vertelt: “Sport en cultuur verbindt. Het is een taal die iedereen spreekt. In sport en cultuur komen zoveel verschillende mensen bij elkaar. Mensen uit verschillende lagen, mensen met verschillende (culture) achtergronden, mensen met verschillende interesses. En dat maakt het mooi. Sport en cultuur brengt een stukje ritme in je leven, geeft je ontzettend veel plezier en daagt je uit om doelen te stellen. Of je nu de beste wilt worden, een wedstrijd wilt winnen of meedoet voor je gezondheid. Vaak moet je onbewust samenwerken om die doelen te bereiken. Als veel mensen samen sporten en muziek maken dan wordt de maatschappij een stukje mooier én leuker. “
Simonetta van den Berg werkt sinds 3 jaar als Buurtsportcoach voor Heuvelrug Sportief & Gezond. Met hart en ziel zet ze zich in om kinderen en volwassenen bewust te maken van het belang van sport, bewegen en gezondheid. Sinds 1,5 jaar is ze lokaal aanspreekpunt voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur voor de Utrechtse Heuvelrug. “Juist de kinderen die niet goed mee kunnen komen daar zet ik me graag voor in.”
Simonetta: “Als lokaal aanspreekpunt ben je de verbindende factor. Je bent niet alleen aanspreekpunt voor de intermediairs, scholen en mensen uit de gemeente. Maar je helpt ook het Jeugdfonds Sport & Cultuur zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen en zet je activiteiten op om geld op te halen voor het fonds. Zo hebben we afgelopen jaar een inzamelingsactie gedaan bij 8 supermarkten op de Heuvelrug. Klanten konden dan hun statiegeld doneren aan het Jeugdfonds. Supermarkten zijn ook enthousiast om aan deze actie mee te doen.”
Gezinnen en kinderen helpen waar het niet zo makkelijk gaat. Zij hebben ook recht op wat extra hulp en dat iemand eens echt iets goed voor ze regelt en dat iets wel lukt. Het gaat me echt om de kinderen. Om die te zien stralen. Ieder kind verdiend het om te kunnen genieten van sport of cultuur. Daar maak ik me graag hard voor!
Ik kende het Jeugdfonds al een tijdje vanuit mijn werk als Buurtsportcoach. In oktober 2019 zocht Heuvelrug Sportief en Gezond een nieuw lokaal aanspreekpunt voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken. “Soms voel je gewoon direct: ja dit wil ik doen. Juist met kinderen die niet goed kunnen meekomen daar wil ik me voor inzetten.”
Simonetta: “Ik stop niet voordat het gelukt is. Ik voel een enorme drive om mensen te helpen. Soms loopt het niet altijd meteen van een leien dakje bij een gezin of vereniging. Maar ik geef niet zo snel op en blijf net zo lang proberen: hier een telefoontje, daar nog een mailtje. Totdat het wél lukt. Het is voor mij een sport om door te gaan tot het goed geregeld is voor dat gezin.”
“Het vastbijten en oplossen zoals ik net al vertelde. Maar ook het verbinden van mensen. Je kunt echt van betekenis zijn voor kinderen. Er zijn helaas veel kwetsbare gezinnen met kinderen die niet mee kunnen komen. Daarom is het natuurlijk fantastisch dat het Jeugdfonds er is. Niet alleen het sporten en bewegen maar ook cultuur is ontzettend belangrijk in de ontwikkeling van kinderen.”
Sporten is natuurlijk gezond, zeker in de buitenlucht. Kinderen zitten al meer binnen dan vroeger. En elk kind kan winnen in sport. Maar ook leren verliezen, wat net zo belangrijk is. Sport en cultuur zou veel meer onderdeel moeten worden van het onderwijs. “Kinderen zouden meer op hun talenten moeten worden aangesproken in plaats van de cijfers op school”, aldus Simonetta.
Het onderwijs kan een grote rol spelen voor die gezinnen die de sociale dorpsteams niet zo op de radar hebben. Docenten hebben meer zicht op wat er speelt binnen een gezin. Zij kunnen ook gemakkelijk met het kind in gesprek over wat hij/zij wil qua sport of culturele lessen. “Maar,” zo vertelt Simonetta, “de druk in het onderwijs is groot, dus je moet het zo gemakkelijk mogelijk voor hen maken. Het mooiste is om op elke school een intermediair te hebben. Dan kunnen we zoveel meer kinderen helpen.”
Een inspirerende plek in elk dorp waar kinderen en volwassenen terecht kunnen voor informatie rondom gezond leven, sport, bewegen, cultuur ziet Simonetta wel zitten. En waar allerlei laagdrempelige activiteiten worden georganiseerd rondom deze thema’s. “Een gezond loket, net als de VVV maar dan ff anders”, lacht Simonetta. “Een andere droom is dat hier op de Heuvelrug alle sportverenigingen straks een watertap hebben. Daar word ik ook heel gelukkig van.”
Martijn is werkzaam als projectmanager en strategisch adviseur bij Rotterdam Sportsupport, zzp’er, regionale verbinder, adviseur lokale sport en actief binnen de zwemsport. Daar komt nu de functie bestuurslid van het Jeugdfonds Sport & Cultuur Zuid-Holland bij. Het Jeugdfonds zet zich in voor kinderen waar thuis niet genoeg geld is om mee te kunnen doen aan sport en/of cultuur. Voor deze kinderen betaalt het fonds de contributie, zodat elk kind mee kan doen. Martijn zal hier vanaf heden zijn steentje met plezier en enthousiasme aan bijdragen!
Martijn Blok: sportliefhebber, gepassioneerd over de meerwaarde van clubs en in zijn werkzaamheden een echte duizendpoot! Sinds zijn jeugd speelt sport al een grote rol in zijn leven. Op zijn 9e is hij lid geworden van een zwemvereniging en heeft hij zelf aan waterpolo en wedstrijdzwemmen gedaan. Al snel werd hij ook vrijwilliger wat hij tot op de dag van vandaag nog steeds is. Daarnaast is Martijn 12 jaar geleden begonnen als accountmanager en contactpersoon voor sportverenigingen bij Rotterdam Sportsupport. Sinds een aantal jaar is hij nu vooral actief op het landelijke podium waar hij de verbinding maakt tussen lokaal en landelijk sportbeleid met name op gebied van verenigingsondersteuning, en veel doet voor o.a. NOC*NSF. Als zzp’er neemt Martijn vooral opdrachten aan op het gebied van sportnetwerken en procesbegeleiding.
“Vanuit Rotterdam Sportsupport ben ik bekend met de uitvoering en coördinatie voor het lokale Jeugdfonds uit Rotterdam,” vertelt Martijn. “In mijn rol als accountmanager voor verenigingen heb ik verenigingen altijd gevraagd of zij het Jeugdfonds al kenden, en of zij wisten dat ze via deze weg kinderen de kans konden bieden om te sporten.” Ook toen Martijn penningmeester werd bij een Rotterdamse zwemvereniging kreeg hij te maken met het Jeugdfonds. “Er zijn daar ook leden die dankbaar gebruik maken van het fonds. Vanuit die rol zag ik hoe het aan die kant van de sportvereniging werkt. We zijn er als sportvereniging zeker blij mee dat zo’n mogelijkheid bestaat.” Afgelopen december zag Martijn de vacature voor de functie Bestuurslid voorbij komen. “Het leek mij gelijk een leuke functie, omdat ik het fonds al jaren een warm hart toe draag en ik mij graag inzet voor sport, op allerlei manieren.”
Sport en cultuur is een verrijking. Het verbindt.
Martijn staat twee keer per week aan het zwembad in zijn rol als trainer voor het wedstrijdzwemmen, is ook coördinator en bestuurslid van deze afdeling binnen de zwemvereniging en tevens penningmeester. De zwemvereniging is dan ook de plek waar Martijn zijn affiniteit met sport heeft ontwikkeld. “Ik ben een verenigingsdier! Het sociale netwerk, vrienden leren kennen. Dat vind ik de kracht van een vereniging. Veel van mijn huidige vrienden heb ik ook ontmoet op de vereniging,” vertelt Martijn. Ook op cultureel vlak heeft Martijn wat gedaan. Als kind heeft hij een aantal jaar keyboard gespeeld. In zijn werkzaamheden voor Rotterdam Sportsupport heeft hij het project van de Rabobank Verenigingsondersteuning opgepakt, wat draait om ondersteuning bieden in sport en cultuur. In die periode is Martijn in contact gekomen met een aantal cultuurorganisaties of stichtingen die ondersteuning nodig hadden.
Martijn: “Ik hoop met mijn ervaring en netwerk iets te kunnen bijdragen aan het Jeugdfonds, zodat het fonds zich kan blijven door ontwikkelen en nog meer kinderen gaat bereiken. Ik vind het mooi dat het fonds zich inzet voor gezinnen met een laag inkomen en kinderen de kans biedt deel te nemen aan sport, cultuur en zwemles. Als zwemliefhebber is het fantastisch om te zien dat het Jeugdfonds zoveel kinderen de kans geeft om te leren zwemmen.”
Martijn: “Iedereen moet een sport of cultuuractiviteit kunnen beoefenen. Daar geloof ik in, en mij is het om het even of dat sport of cultuur is. Het liefste nog allebei! Omdat je ontzettend veel vaardigheden en creativiteit op doet.” Het is niet vanzelfsprekend dat ieder kind sport, of aan cultuur doet. Om welke reden dan ook. Voor sommige kinderen komt dat door een financiële barrière, en het Jeugdfonds kan die wegnemen.”
Elke gemeente die bij het Jeugdfonds is aangesloten heeft een lokaal aanspreekpunt. Die is het eerste contact voor ouders, intermediairs, sportverenigingen, cultuuraanbieders en de gemeente. In de rubriek ‘Wie zijn onze lokale aanspreekpunten?’ stellen wij deze toppers aan je voor aan de hand van een aantal vaste vragen. Dit keer Tanja van Driel.
Ik werk sinds maart 2017 voor Welzijn Putten in Putten als sociaal werker. Mijn werk bestaat voornamelijk uit het ontwikkelen en uitvoeren van projecten die te maken hebben met het aanpakken van laaggeletterdheid, deskundigheidsbevordering voor vrijwilligers, het vergroten van het sociale netwerk van inwoners en het adviseren van het Platform mantelzorg Putten. Ook ben ik verantwoordelijk voor de socialemediakanalen van onze organisatie. Naast deze taken ben ik actief in de armoedebestrijding voor kinderen in Putten en ben ik lokaal aanspreekpunt voor de Puttense intermediairs van het Jeugdfonds Sport & Cultuur en voor alle geïnteresseerden. Mijn werk is zoals je ziet erg afwisselend, geen dag is hetzelfde en dat vind ik erg leuk.
Ik onderhoud de contacten met iedereen die iets wil weten over het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Dit kunnen vragen zijn over praktische dingen, maar ook algemene informatie. Daarnaast doe ik aan PR op alle plekken waar ouders en kinderen komen. Dit is heel breed. Naast digitale PR via onze socialemediakanalen en website zorg ik ook voor dingen als posters en flyers en de verspreiding hiervan. Dus van sportclub tot apotheek, de kinderopvang, bij zorg- en welzijnsorganisaties: je kunt onze PR overal tegenkomen.
Ik denk dat je de drempel om een vraag te stellen wegneemt als je je vraag kunt stellen aan iemand die je kent of die dichtbij en benaderbaar is. Het sturen van een vraag per app of even binnen lopen bij een bekende is makkelijker dan bellen naar een algemeen nummer van iemand met wie je geen contact hebt.
Mee kunnen doen betekent niet alleen dat een kind nieuwe vaardigheden leert. Als een kind sport of naar scouting kan, dan maakt het vaak vrienden voor het leven. De wereld van een kind wordt groter en dit is belangrijk voor zijn of haar persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast denk ik dat het er ook voor zorgt dat kinderen gelukkiger worden.
Jazeker, er zijn een aantal sportscholen in Putten die een hoger contributietarief per jaar vragen dan de maximale vergoeding vanuit het Jeugdfonds. Deze sportscholen laten kinderen zonder het restbedrag te vragen meesporten. En dat is fantastisch! Want op deze manier kunnen heel veel kinderen en jongeren toch sporten met hun vrienden die niet opgroeien in armoede.
Hou het fonds altijd in gedachten als je in gesprek bent met mensen die kinderen in armoede tegenkomen via hun werk of vrijwilligerswerk. Zo kan je hen motiveren om intermediair te worden en kunnen er meer kinderen meedoen.
We zijn in Putten samen met de gemeente Putten en Stichting Leergeld Randmeren druk met het inrichten van het portaal Sam&. Hier kunnen straks niet alleen aanvragen voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur worden gedaan, maar ook voor hulp vanuit Stichting Leergeld, Jarige Job en Kinderhulp. Intermediairs kunnen een aanvraag doen, maar wat straks nieuw is, is dat ook ouders uit Putten dit zelf kunnen. Ik wens dat we door deze nieuwe ontwikkeling straks nog meer kunnen betekenen voor kinderen die in Putten in armoede opgroeien. Dat hulp en ondersteuning nog toegankelijker worden en drempels veel lager
Vragen voor Tanja? Mail naar: tvdriel@welzijnputten.nl
Elke gemeente die bij het Jeugdfonds is aangesloten heeft een lokaal aanspreekpunt. Die is het eerste contact voor ouders, intermediairs, sportverenigingen, cultuuraanbieders en de gemeente. In de rubriek ‘Wie zijn onze lokale aanspreekpunten?’ stellen wij deze toppers aan je voor aan de hand van een aantal vaste vragen. Dit keer Rudolf Huberts.
Ik ben Rudolf en werk sinds 2012 als coördinator van de buurtsportcoaches van Goed Bezig Oldebroek. Ik ben in dienst van de Gelderse Sport Federatie, maar werk aan een opdracht van de gemeente Oldebroek. Wij stimuleren een gezond en actief leven voor inwoners, iets wat we mèt die inwoners en omgeving willen realiseren. Financiële drempels wegnemen is iets wat daarbij past.
Ik zorg dat er voldoende lokale intermediairs zijn. Met trots kan ik wel zeggen dat er op elke basisschool in onze gemeente een intermediair actief is. En daarnaast ook nog eens bij heel veel andere buurt- en zorgpartijen. Ook zorg ik voor bekendheid van het fonds onder de doelgroep. Door campagnes en berichten lokaal uit te zetten en ook sport- en cultuuraanbieders hierover te informeren.
Een lokale aanjager zorgt dat het fonds blijft leven in de gemeente. Daarnaast is het een laagdrempelig aanspreekpunt voor inwoners, intermediairs en aanbieders. Als buurtsportcoach ben je al een bekend gezicht, wat zorgt voor korte lijnen en warme contacten.
Het is wat mij betreft van levensbelang. Het draagt bij aan een leven lang mentale en fysieke fitheid. Met zo’n leefstijl kun je niet vroeg genoeg beginnen. Als ik zie wat het mijzelf heeft opgeleverd, gun ik dat iedereen: vrienden maken, omgaan met elkaar, winst/verlies, regels, uitdagingen, grenzen verleggen, jezelf ontwikkelen en ontdekken waar je talenten liggen. En natuurlijk een belangrijke uitlaatklep, zeker voor kinderen uit gezinnen waar het financieel zwaar is.
Dit gaat van groot tot klein. Bij een aantal aanbieders is het Jeugdfonds goed zichtbaar bij het inschrijf- of juist uitschrijfformulier. Er zijn verenigingen die kindplaatsen aanbieden of zelf een mooie actie organiseren. Zo heeft een lokale kickboksaanbieder rond kerst een actie gehouden om kindplekken te realiseren bij hun vereniging. Dit zorgde ervoor dat vijf kinderen konden boksen zonder dat dit aanspraak deed op het algemene potje van het Jeugdfonds in onze gemeente.
Zorg voor een intermediair op elke school. Zij kennen de situatie van de kinderen en zijn een laagdrempelige ingang voor ouders/verzorgers. Daarnaast is ook een actieve jeugdverpleegkundige een perfecte intermediair. Een ‘Kom in je sportkleding naar school – dag’ in bijvoorbeeld de Nationale Sportweek is een mooi moment om het gesprek in de klas eens aan te gaan. Waarom zijn er sommige kinderen zonder sport(kleding) en kunnen financiën daar een oorzaak van zijn? Met een praatkaart en signalenkaart armoede kun je de leerkracht handvatten geven. Zo’n dag/activiteit kun je natuurlijk ook voor cultuur inrichten.
Ik hoop dat het Jeugdfonds nog lang in een behoefte kan voorzien. Het is jammer dat het er moet zijn, maar ik ben blij dat het er is. Zo hoeft armoede geen rol te spelen in de sportieve of culturele ontwikkeling van het kind. Dit jaar is ook een langgekoesterde wens in onze gemeente werkelijkheid geworden: een volwassenenfonds sport en cultuur. Een aanrader en mogelijk wel wens voor veel andere gemeentes!
Vragen voor Rudolf? Mail naar: RHuberts@oldebroek.nl
Wie een vraag heeft aan Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland, krijgt via mail of telefoon antwoord van Corina Cooke. Zij is al negen jaar de spil van de backoffice. “Het mooie vind ik dat we allemaal werken in het belang van de kinderen, wij op kantoor, de intermediairs, de gemeenten en de verenigingen. Zodat alle kinderen kunnen meedoen en op school kunnen vertellen, kijk eens, dit heb ik gemaakt of gedaan tijdens cultuur of sport.”
“De backoffice is het aanspreekpunt voor alle intermediairs, gemeenten en verenigingen. We beantwoorden vragen en sturen materialen op zoals folders en posters. Daarnaast sturen we facturen en rapportages aan gemeenten en koppelen terug naar het landelijk Jeugdfonds Sport en Cultuur. En het belangrijkste natuurlijk: we handelen de aanvragen af.” Daar komt vaak meer bij kijken dan je denkt. “Waar het bijvoorbeeld regelmatig mis gaat, is dat verenigingen niet weten dat ze een factuur aan ons moeten sturen. Dan wachten ze op het geld, maar zonder factuur kunnen wij niet overmaken. Dus ik roep ook via dit kanaal alle verenigingen met een aanvraag op dat snel te doen.”
“We hebben zeer ervaren intermediairs, dus de meeste aanvragen kunnen snel door.” Lacht: “Intermediairs willen natuurlijk ook voorkomen dat ze een lastige Corina met extra vragen aan de lijn krijgen.” Corina zoekt altijd naar de beste oplossing voor de situatie. “Soms is de contributie hoger dan ons maximum van € 250,-, maar meestal komen de verenigingen ons dan tegemoet voor de kinderen. We proberen de situatie aan te voelen en flexibel te zijn in de samenwerking, zodat we zoveel mogelijk kinderen kunnen helpen. We hebben natuurlijk wel basisregels, dat je bijvoorbeeld maar 1 sport of cultuuractiviteit kunt doen.”
“Soms voel je de onmacht van bijvoorbeeld ouders die je spreekt. Ze zijn niet boos op mij, maar gefrustreerd over de situatie. Ik blijf altijd vriendelijk, heb in al die jaren nog maar 2x de hoorn neergelegd. Wat ik wel erg vind is als mensen zeggen: jij weet niet wat het is. Dat weet ik namelijk wel. Mijn vader is heel jong overleden waardoor mijn moeder er alleen voor stond en nét buiten alle regelingen viel, ze kreeg nergens geld voor. Juist daarom vind ik het fantastisch dat er nu wel een JFSC is voor alle kinderen die willen meedoen.”
“Pak het alsjeblieft met twee handen aan, het is niet nodig om je te schamen! Sowieso weet niemand ervan; gemeenten krijgen bijvoorbeeld geanonimiseerde verslagen. Wat ik ook zie is dat er veel minder cultuuraanvragen zijn. Ouders en kinderen denken al snel dat dat niet voor hen weggelegd is. Maar we helpen ook graag kinderen die willen tekenen, dansen, drummen of toneelspelen!”
“Ik vind het bijzonder dat ik de kans gekregen heb me hier te ontwikkelen, ik begon in de schoonmaak. Volgens mijn collega’s stond ik altijd voor iedereen klaar en zou dit heel goed bij me passen. Ik vond het doodeng om te starten, maar doe het nog altijd met veel plezier. En daarnaast zijn de reacties geweldig. We krijgen zoveel opgestuurd: een heel mooie tekening van een jongen die op tekenles was gegaan, een paard van kraaltjes van een meisje op paardrijles, een foto van iemand met het net gehaalde zwemdiploma. En dan bedanken ze mij, maar dat is natuurlijk een compliment voor het hele team!
“Natuurlijk hoor je te zeggen: dat we niet meer nodig zijn. Maar iedereen weet diep in zijn hart dat dat niet gaat gebeuren. Daarom is mijn doel om ieder jaar weer meer aanvragen te verwerken, want dan hebben meer ouders en kinderen ons gevonden. Ik zou graag zien dat meer leerkrachten het op een speelse manier bespreekbaar maken in de klas. Kinderen voelen echt wel aan dat er thuis geen geld is en kunnen het dan meenemen naar de ouders. En verenigingen kunnen het natuurlijk ook zélf onder de aandacht brengen bij hun leden. Zeker nu er door corona bij gezinnen geen geld meer is en kinderen dan ineens moeten opzeggen. Het is zó belangrijk dat kinderen even een uurtje hun zinnen kunnen verzetten, daar doen we het voor.”
Aan het begin van een nieuw jaar, waarin we er weer voor gaan om kinderen die aan de zijlijn staan mee te laten doen, moest ik terugdenken aan een reis naar de Verenigde Staten. Ik was daar met collega’s om na te gaan hoe het systeem van sociale zekerheid werkte in de staat Arizona. Er stond een werkbezoek op het programma aan een reservaat van de Navajo indianen (zoals ze zelf genoemd willen worden). In het reservaat werd de Amerikaanse samenleving in al zijn hardheid zichtbaar.
Veel misère in een desolaat landschap met schamele huizen en waardige mensen die zich niet wensten uit te spreken over hun situatie. We bezochten een school, vergelijkbaar met een basisschool bij ons. Veel kinderen die vrolijk in een soms moedeloos makende omgeving les kregen. Het symbool van de school was een zeester. Alle kinderen hadden een speldje met een zeester op hun borst. Een wat wonderlijk symbool vond ik. Immers, het reservaat bevindt zich in het hart van de Amerikaanse woestijn in Arizona, op tenminste 2000 kilometer van zee. Ik vroeg de leraar die ons gastvrij had rondgeleid naar het hoe en waarom van dit symbool. Dit is zijn verhaal.
Ooit woonden wij, Navajo, op vele plaatsen in het Westen van Amerika. De aarde was ons thuis. We jaagden en we verbouwden op ons land wat we nodig hadden om te leven. Ook aan zee woonden we delen van het jaar. Die tijd is voorbij, maar we willen dat onze kinderen de zee leren kennen. Elke grootvader gaat daarom op een dag met zijn kleinkinderen naar zee. Dat is onze traditie. Op een dag liep een van de grootvaders met zijn kleinzoon op het strand. Duizenden zeesterren waren, zo is hun levensloop, die nacht op het strand aangespoeld. De kleinzoon pakte voortdurend zeesterren op en bracht ze weer naar zee om ze te redden. Grootvader keek naar zijn kleinzoon en vroeg uiteindelijk: “Waarom doe je dat mijn kind, er liggen er duizenden, die kun je toch niet allemaal redden!” De jongen pakte opnieuw een zeester uit het zand, pakte de hand van zijn grootvader en liep met grootvader en de zeester naar de waterlijn. Bij de branding aangekomen gooide hij de zeester in zee en zei; “Ik kan er geen duizend redden, dus voor vele zeesterren is het te laat, maar voor deze ene niet. Elke geredde zeester is er een.”
Na even stil te zijn geweest zei de verteller tegen me: “En zo is het hier op deze school. We zullen ze niet allemaal een betere toekomst kunnen bieden. Sommigen van hen zullen terugzakken in het leven dat we hier leiden. Maar zo nu en dan is er die ene. Die ene leerling die stappen maakt. Die zichzelf en daarmee ons volk verheft. Dat is de reden waarom we het symbool van de zeester hebben omarmd.”
Ik heb het speldje met de zeester nog altijd in huis. Om me er zo nu en dan aan te herinneren aan wat de zin is van wat we doen, bijvoorbeeld als Jeugdfonds. Het lukt niet altijd. Het gaat soms mis. Maar zo nu en dan. Die ene!
Johan Kruithof
Voorzitter Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland
Door corona zijn we allemaal maar ‘one handshake away’ van gezinnen die in armoede verkeren. Er moet bezuinigd worden. Het lidmaatschap van de sportclub, muziek- of dansles van de kinderen wordt vaak als eerste geschrapt. Zo worden kinderen in een cruciale fase in hun ontwikkeling uit een vertrouwde omgeving met vriendjes en vriendinnetjes gehaald en kunnen ze hun passie niet meer beoefenen. Wat is de definitie van armoede in deze tijd in Nederland?
Luister naar deze podcast Ask it Forward van The Curiosophy Collective met directeur Monique Maks:
“Kwetsbare kinderen verdienen het dat professionals en vrijwilligers zich met hart en ziel én kwaliteit voor hen inzetten.”
Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Utrecht en het Jeugdfonds Sport & Cultuur Noord-Holland werken nauw samen. Jolanda Kamphuis en Arianne Niks zijn coördinator van het Utrechtse fonds en daarnaast is Arianne samen met Lennert Schuttenbeld coördinator van het fonds in Noord-Holland. Hoe werkt het eigenlijk bij zo’n lokaal fonds? Jolanda, Arianne en Lennert geven een kijkje achter de schermen.
Het Jeugdfonds Cultuur Utrecht en het Jeugdfonds Sport Utrecht zijn onlangs gefuseerd en gaan samen verder als Jeugdfonds Sport & Cultuur Utrecht. Een stuk gemakkelijker voor de gezinnen en de aanvragers! Zo’n fusie heeft best wat voeten in de aarde, vinden coördinatoren Arianne en Jolanda. Er moet administratief het een en ander opgetuigd worden, twee besturen moeten aan elkaar wennen en gemeenten en partners moeten goed geïnformeerd worden. “Het was geen papieren fusie,” vertelt Arianne. “Mensen moeten echt wennen aan een andere manier van werken.” “Ik ook,” lacht Jolanda. “Ik was gewend de dingen op mijn eigen manier te doen. Er is nu veel meer overleg. We hebben de taken op een rijtje gezet en een taakverdeling gemaakt. Bijvoorbeeld de financiële verantwoording naar de gemeenten, de contacten met partners en intermediairs. Daarnaast zijn we bezig met een jaarplan. In Utrecht deden we de aanvragen altijd zelf, dat hebben we nu uitbesteed. Communicatie doen we samen, dat scheelt een stuk.”
Noord-Holland en Utrecht zijn verschillende provincies met ieder een eigen cultuur. Zijn er ook verschillen in aanpak? “Het gaat meer om verschillen in gemeenten onderling,” zegt Arianne. “Er is een groot verschil tussen een grote stad als Utrecht of een kleine gemeente in de kop van Noord-Holland. Jolanda: “Onder een gemeente als Heuvelrug vallen veel kleinere dorpen. Dan is het best lastig daar je aandacht op te richten. Er is ook een verschil tussen sport en cultuur. In de sportwereld is het veel strakker geregeld. Er is een duidelijke infrastructuur die je niet hebt in de cultuurwereld.”
Contact houden met zoveel verschillende gemeenten is de grootste uitdaging van een provinciaal fonds. Lennert: “Je bent lokaal minder zichtbaar en hebt minder inzicht in wat er speelt. Daarom hebben we lokale aanspraakpunten in iedere gemeente. Dat kan bij een sportserviceorganisatie of een welzijnsorganisatie zijn. Zij organiseren veel activiteiten voor kinderen en kunnen ons daarin gemakkelijk meenemen en promoten.”
De coronacrisis heeft diepe sporen getrokken, ook als het gaat om deelname van kinderen aan sport en cultuur. Hoe ga je daar als fonds mee om? Arianne: “Het was erg moeilijk. Alles lag stil. De kinderen konden niets meer doen buitenshuis en er kwamen ook geen aanvragen meer. We hebben er daarom voor gekozen om het doen van aanvragen tijdelijk stil te leggen. We zijn nu langzaamaan aan het opstarten. Maar wel met maatwerk. Checken of er echt aanbod was als er een aanvraag binnenkwam. Wij hebben goed moeten nadenken hoe we ermee omgingen, veel overlegd met de besturen. Er hangen ook bezuinigingen bij de gemeenten in de lucht. Daar merken we nu nog niets van maar we denken wel dat dat een grote rol gaat spelen. Juist in deze periode hebben we veel aan fondsenwerving gedaan, inspelend op de landelijke campagne ‘Mag ik straks ook weer meedoen?’. We merken dat bedrijven de deur meer openzetten voor goede doelen.”
“En Tas voor Thuis was ook een groot succes,” vult Jolanda aan. “Kinderen kregen een goodiebag gevuld met allerlei spelletjes en knutseldingen die ze thuis konden doen. Een bijzondere samenwerking tussen sportieve en culturele organisaties in Utrecht. En het mooie was dat we zagen dat het landelijk ook navolging kreeg.”
Het coronaleed is nog niet geleden maar de scholen en de activiteiten buitenshuis gaan grotendeels weer van start. Waarschijnlijk zal het aantal aanvragen flink toenemen omdat gezinnen vanwege de coronacrisis meer geldzorgen hebben. Hoe bereiden de coördinatoren zich daarop voor? “Waar we erg blij mee zijn is de ‘herhaalknop’ in het aanvraagsysteem,” zegt Arianne. “Daarmee kunnen onze intermediairs heel gemakkelijk een herhaalaanvraag indienen. We hebben er speciaal een actie van gemaakt om ze daarop te wijzen en dat werkt. Verder zijn het werven van extra middelen en in gesprek blijven met gemeenten heel belangrijk.”
Ook de samenwerking via Sam& krijgt meer vorm. Jolanda: “We hopen echt dat ouders en intermediairs ons gemakkelijk weten te vinden dankzij de gezamenlijke portal. Een aantal gemeenten zijn er nu mee gestart. Het kunnen meedoen van kinderen staat altijd voorop.”
Een van de middelen die wordt ingezet om het onderwijs te bereiken is de Onderwijstoolkit. Lennert: “De toolkit maakt het de leerkrachten gemakkelijker armoede te signaleren maar biedt ze ook middelen om het fonds bekend te maken, zoals kant en klare teksten voor de nieuwsbrief en social media. En er zit een doorverwijskaart in waarmee de leerkracht gemakkelijk kan doorverwijzen naar een van de lokale aanspreekpunten. De werkdruk in het onderwijs is groot, we hopen dat de toolkit de samenwerking met het fonds wat makkelijker maakt.” Arianne: “De lokale aanspreekpunten zijn er erg enthousiast over. Er is altijd iemand naar wie de school gemakkelijk kan doorverwijzen.”
kinderen en jongeren werden in 2023 via ons lid van een club
kinderen en jongeren werden in 2023 via ons lid van een sportclub.
kinderen en jongeren werden in 2023 via ons lid van een cultuurclub.
uitgegeven sport- en cultuurattributen in 2023.