10 februari 2021

Leerkracht Bonny: ‘Kinderen pikken sneller dingen op als ze buiten school iets doen’

Bonny O’ Brien is leerkracht van groep 6 op OBS Caleidoscoop in Almere. De tweede lockdown is achter de rug. Bonny is blij haar klas weer live te zien. Het was een bizar jaar voor de hele samenleving maar in het bijzonder voor het onderwijs. Wat heeft dat gedaan met de kinderen?

De eerste lockdown was voor veel scholen vooral zoeken hoe ze het moesten aanpakken, dat onderwijs op afstand. Daarbij werd vooral duidelijk dat veel gezinnen het moeilijk hadden. Bonny: “Tijdens de eerste lockdown heb ik vooral kinderen en gezinnen begeleid. Het online-onderwijs was nog niet georganiseerd. Kinderen kregen een weektaak die ze in moesten leveren en het contact was minimaal. Er waren kinderen die helemaal vast kwamen te zitten, we raakten zelfs kinderen kwijt.”

Er was veel angst

Als leerkracht wil je contact houden met je kinderen, weten hoe het met ze gaat. “Het was zorgelijk dat een aantal kinderen uit beeld was. Samen met een welzijnsorganisatie zijn er in plaats van naschoolse alternatieve activiteiten georganiseerd. Kinderen die uit het zicht waren of het moeilijk hadden, zijn op school uitgenodigd. We deden spelletjes, bakten samen en kletsten.

De kinderen waren even uit de soms lastige thuissituatie en wij konden zien hoe het met ze ging. Dat was heel erg belangrijk. Veel kinderen voelden zich schuldig omdat ze hun werk niet afkregen. Er waren ook kinderen die gewoon bang waren. Bang voor corona, dat hun ouders het zouden krijgen, ze zagen op het nieuws dat er mensen doodgingen. Er was veel angst. Ook onder ouders die de informatie over corona niet begrepen door laaggeletterdheid of omdat ze het Nederlands niet voldoende beheersen. Ze konden de mail niet lezen en hielden hun kinderen zoveel mogelijk thuis. We hebben ze zoveel mogelijk gerustgesteld en gezorgd voor een veilige sfeer.”

Juist kwetsbare kinderen hebben een knuffel nodig

Tijdens de tweede lockdown stond het online-onderwijs stevig in de steigers. “We hebben veel geleerd van de eerste periode en hadden een plan klaarliggen. Toen de tweede lockdown van start ging, verliep alles heel soepel. We hebben nagenoeg geen kinderen gemist. Wat je wel merkt, is dat je de ouders niet meer spreekt. Die staan aan de rand van het schoolplein op hun kind te wachten en komen niet meer de klas in. We weten dus minder goed wat er zich thuis afspeelt.

Gemis van clubjes

Wat we wel zien is dat kinderen hun clubjes missen. Ze kunnen gelukkig nog wel naar de training van buitensporten maar verder ligt alles stil. Ze hebben zo’n behoefte elkaar te zien. Tijdens de pauzes of na schooltijd blijven veel kinderen gewoon online om met elkaar te kletsen of samen schoolwerk te maken.

Kinderen krijgen meer energie als ze buiten school iets doen wat ze leuk vinden. Daardoor zijn ze rustiger en vrolijker. Ze leren, bij het sporten bijvoorbeeld, spelenderwijs omgaan met spelregels. Die lijken vaak op de spelregels op school. Ze pikken op school sneller dingen op als ze buiten school iets doen. Doen meer vaardigheden op die ze overal kunnen gebruiken. Dat zijn allemaal dingen die ze nu missen. Gelukkig zijn we weer gestart en zien we onze kinderen weer live. Juist kwetsbare kinderen hebben een knuffel nodig.”

Meer informatie voor leerkrachten