Jack Opgenoord is één van de oprichters van het Jeugdsportfonds Limburg (de voorloper van het huidige Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg). Eind dit jaar draagt hij het stokje over. “Het 20 jarig bestaan van het Jeugdfonds is een goed moment daarvoor. Onze huidige coördinator Kim Wijnants gaat als manager een groot deel van mijn taken overnemen, samen met het bestuur. De organisatie staat als een huis en ik kan met een gerust hart en voldaan gevoel afscheid nemen van een professionele organisatie met veel vrijwilligers die in de toekomst in staat is om nóg meer kinderen in Limburg te bereiken. Ik dank dan ook iedereen voor het vertrouwen en steun in de afgelopen jaren.” Hij blikt – voor de laatste keer – terug op 20 jaar Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg.

Wat was jouw motivatie om bij te dragen aan de oprichting van – destijds – het Jeugdsportfonds Limburg?

“Sport heeft mij persoonlijk veel gebracht. Mijn hele leven ben ik werkzaam geweest in de sport: als sportfysiotherapeut bij dameshandbal Swift en bij Fortuna Sittard, als docent sportfysiotherapie in Papendal, als directeur van Fortuna Sittard en van Huis voor de Sport. Daarnaast is sporten leuk om naar te kijken maar vooral fantastisch om zelf te doen. Sport verbindt en leert je spelenderwijs normen en waarden. Door samen te sporten, ontdek je nieuwe netwerken en ontmoet je nieuwe vrienden. Dat gun je elk kind. Te weinig geld mag dan ook nooit een belemmering zijn om een kind figuurlijk aan de zijlijn te laten staan. Elk kind in Limburg moet kunnen MEEDOEN aan sport en cultuur. Dat is en was mijn drijfveer om 20 jaar geleden samen met Joep Verbugt (voormalig bestuursvoorzitter Bureau Jeugdzorg), Huub Stevens (voormalig voetbaltrainer) en Frans Groutars (voormalig notaris) het ‘Jeugdsportfonds Limburg’ op te richten.”

Wat zijn de belangrijkste ontwikkelingen in 20 jaar Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg?

“De zogenaamde landelijke Klijnsma-gelden van het ministerie van SZW in 2017 hebben ervoor gezorgd dat gemeenten structureel middelen ter beschikking krijgen voor onder meer het Jeugdfonds Sport & Cultuur. De fusie tussen Jeugdfonds Sport Limburg en Jeugdfonds Cultuur Limburg in 2023 tot het Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg was een belangrijke zet om krachten te bundelen en kostenefficiënter te werken.”

Waarop ben jij persoonlijk het meest trots, terugkijkend op ‘jouw’ 20 jaar?

“In 2006 heeft de toenmalige gedeputeerde Odile Wolfs een jaarlijkse subsidie verstrekt als cofinanciering om gemeenten te stimuleren partner te worden van het Jeugdsportfonds Limburg. Daarnaast heeft supermarktketen Jan Linders bij de opening van hun toenmalige Warehouse een bedrag van € 85.000 geschonken aan het fonds. Hiermee werd de basis gelegd van het huidige Jeugdfonds Sport & Cultuur.

Ook ben ik ontzettend trots op de steun de afgelopen jaren van alle bestuursleden, vrijwilligers, intermediairs, al onze ambassadeurs – Bert van Marwijk, Sjeng Schalken, Emma Kok, Luuk Hoiting en Nils Röseler -, het bedrijfsleven en andere donateurs. In de afgelopen 20 jaar hebben we als Jeugdfonds Limburg ruim 66.000 kinderen kunnen ondersteunen. Dat zijn nu jaarlijks circa 6.800 kinderen. Het zou niet mogen in een welvarend land als Nederland maar ik ben blij dat we een steentje kunnen bijdragen. We lossen de armoede niet op maar kunnen wel ondersteunen om kinderen te laten MEEDOEN.”

Wat is volgens jou nodig om in de toekomst álle kinderen te bereiken en te kunnen laten meedoen?

“In Limburg wonen meer dan 20.000 kinderen die leven in gezinnen met te weinig geld. Hiervan worden slechts 7.000 tot 9.000 kinderen bereikt. Alleen door intensieve samenwerking met andere kindpartners zoals de stichtingen Leergeld, Jeugdeducatiefonds, Nationaal Fonds Kinderhulp en Jarige Job, zijn we in staat om nog meer kinderen te bereiken. Wij als Jeugdfonds Sport & Cultuur gaan vooral inzetten op het onderwijs. Meeliften op de ontwikkeling van School en Omgeving met de verlengde schooldag. Op school kunnen namelijk alle kinderen kennismaken met sport en cultuur. We moeten hier een netwerk bouwen, samen met de schoolcoördinatoren en brugfunctionarissen, om kinderen te begeleiden naar anders (on)georganiseerde sport- en cultuuraanbieders en -activiteiten. Alleen door samenwerken en het volgen van ontwikkelingen zetten we een stap in de goede richting om álle kinderen het plezier van sport en cultuur te laten beleven of een zwemdiploma te laten behalen.”

Stichting Leergeld en het Jeugdfonds Sport & Cultuur helpen kinderen die in armoede leven zodat zij net als hun leeftijdsgenoten mee kunnen doen aan sport, culturele activiteiten of activiteiten van school. Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland ging in gesprek met Tanja van Driel (sociaal werker bij Putten voor elkaar / Gemeente Putten en intermediair bij het Jeugdfonds) en Heleen Remijn (coördinator bij Stichting Leergeld Randmeren) over raakvlakken en wensen voor de toekomst.

Wie ben je en wat doe je?

Tanja: ‘’Ik ben sociaal werker bij Putten voor Elkaar en vanuit deze rol ook intermediair bij het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Putten voor elkaar is de organisatie voor sociaal werk in Putten. Mijn werkgebieden zijn onder andere het vergroten van basisvaardigheden (taal, rekenen, digitale vaardigheden), het bestrijden van armoede en het organiseren van bijeenkomsten over zingevingsvragen. Vanuit deze functie sluit mijn rol als intermediair bij het Jeugdfonds perfect aan.’’

Heleen: ‘’Ik ben coördinator voor de Stichting Leergeld Randmeren in Putten. Samen met drie intermediairs zijn wij actief in Putten voor kinderen tussen 4 en 17 jaar die het thuis financieel moeilijk hebben.’’

Waar staat jullie stichting en fonds voor?

Tanja: ‘’Wij zorgen ervoor dat inwoners kunnen (blijven) meedoen in de Puttense samenleving. De gemeente Putten wil graag dat alle inwoners van Putten actief (kunnen) meedoen in de gemeente. En dat zij, wanneer nodig, snel en adequaat de juiste ondersteuning krijgen. Uit deze wens is Putten voor Elkaar ontstaan. Vanuit deze rol ben ik ook intermediair bij het Jeugdfonds Sport en Cultuur Gelderland en maken zij het mogelijk dat kinderen en jongeren uit gezinnen met weinig geld, toch mee kunnen doen aan een sport- of cultuuractiviteit. ’’

Heleen: ‘’Stichting Leergeld helpt gezinnen met geldzorgen in Nederland. Onze stichting zorgt ervoor dat deze kinderen dezelfde kansen hebben als leeftijdsgenoten. Zo helpen wij bijvoorbeeld met schoolspullen, een laptop, zwemles of een fiets. Meedoen via Leergeld kan op vier verschillende gebieden: onderwijs, sport, cultuur of welzijn.’’

Is er weleens sprake van wrijving omdat jullie allebei dezelfde doelgroep ondersteunen?

Tanja: ‘’Nee, wij vullen elkaar aan en hebben een hele goede samenwerking. We trekken samen op in promotie acties en denken met elkaar mee over aanvragen die binnenkomen. Daarnaast zijn alle kinderen uit het Jeugdfonds dossier van mij die nog geen 18 waren over gestapt naar Sam&, zij worden nu door Stichting Leergeld Randmeren Putten geholpen.’’

Heleen: ‘’Het mooie van de samenwerking met het Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland is dat wij elkaar versterken in onze kennis en mogelijkheden. Waar het Jeugdfonds financiële mogelijkheden geeft aan kinderen om te sporten kan Leergeld net dat extraatje bieden door de benodigde sportattributen of kleding te betalen. Of als het Jeugdfonds de gitaarlessen betaalt voor een kind dan kan Leergeld de gitaar betalen, zodat het kind ook fijn thuis kan oefenen.’’

Heb je een mooi voorbeeld van de samenwerking/raakvlakken tussen Jeugdfonds Sport & Cultuur en Stichting Leergeld?

Tanja: ‘’We maken samen PR en bedenken regelmatig nieuwe acties. Vorig jaar heeft Putten voor Elkaar een verplaatsbaar reclamebord aangeschaft. We zijn aan de slag gegaan om A1 formaat posters te ontwerpen met de backoffice van Sam&. Het bord heeft al bij lokale sportverenigingen en een kringloop winkel gestaan en in mei ’24 is hij een maand in een andere kringloopwinkel te zien. Een vrijwilliger van Stichting Leergeld zorgt er steeds voor dat het bord van A naar B komt.’’

Heleen: ‘’Het is heel bijzonder om samen met Tanja te ontdekken dat er heel veel mogelijkheden zijn om onze krachten te bundelen en dat komt goed tot zijn recht in het feit dat Sam& ook in Putten vaste grond heeft gekregen. Zo kunnen we gezinnen die het nodig hebben nog beter helpen en in contact brengen met de juiste hulp wat Putten te bieden heeft.’’

Wat hoop jij in jouw gemeente nog te bereiken met de inzet van het Jeugdfonds/Stichting Leergeld?

Tanja: ‘’Dat mensen gewoon een aanvraag doen als zij hier recht op hebben. We merken dat mensen het toch nog een grote stap vinden om een aanvraag te doen.’’

Heleen: ‘’Wij hopen dat Stichting Leergeld en Jeugdfonds Sport & Cultuur samen nog meer kinderen kunnen helpen om zo een stukje te kunnen bijdragen aan de gezonde ontwikkeling van kinderen, zeker diegenen die het thuis moeilijk hebben. En dat ouders die het nodig hebben ons nog beter weten te vinden.’’

Wat zijn jullie wensen voor de toekomst?

Tanja: We hadden de wens dat jongeren die 18 jaar worden door konden gaan met de activiteiten die zij konden doen dankzij de fondsen. Sinds dit jaar januari is er nu ook het Volwassenenfonds in Putten. Hierdoor kunnen jongeren van 18 jaar en ouder blijven sporten of hun cultuurlessen blijven volgen, want armoede stopt helaas niet na je 18^e verjaardag.

Heleen: ‘’Wij denken dat de sportverenigingen in Putten zeker ook een actieve bijdrage kunnen leveren bij het aanreiken van kinderen die in aanmerking kunnen komen voor ondersteuning van Stichting Leergeld en het Jeugdfonds. Dus een mooie wens voor de toekomst zou zijn om hen nog beter te bereiken, zodat we meer kinderen kunnen bereiken en zorgen dat al deze kinderen kunnen blijven meedoen.’’

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland heeft per 15 februari een nieuwe voorzitter. Jos Buijs volgt Johan Kruithof op die begin februari afscheid nam na 5 jaar voorzitterschap. Jos Buijs is één van de mensen die het Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland komt versterken en kijkt er naar uit om samen met de andere bestuursleden te werken aan meer bekendheid van het Jeugdfonds Sport en Cultuur. Met een nieuwe voorzitter hebben we een mix van enthousiaste mensen met ieder kennis van verschillende vakgebieden en een groot netwerk.

Het bestuur heeft de taken als volgt verdeeld:

• Jos Buijs – voorzitter
• Hans-Paul Visser – penningmeester
• Grace Roetert – bestuurslid
• Dorine van der Bruggen – bestuurslid
• Arie Blokland – bestuurslid
• Aukje Sinte Maartensdijk – adviseur
• Rita Weeda – adviseur

Even voorstellen

Jos heeft zijn hele werkzame leven in de gezondheidszorg gewerkt. De laatste 20 jaar als voorzitter van de Raad van Bestuur van Reade in Amsterdam. Daarnaast heeft hij vele nevenfuncties bekleed in het toezicht en besturen. Kortom: een mooie aanvulling op het team. Jos is getrouwd en heeft drie kinderen (zonen) en vijf kleinkinderen. Met heel veel plezier brengt hij daar tijd mee door.

Op het gebied van sport is Jos altijd actief geweest. In het verleden heeft hij hardgelopen en tennis gespeeld. Wandelen doet hij bij voorkeur in de bergen, het geeft hem altijd rust en hij doet dat tot op heden met veel plezier. Daarnaast houdt hij erg van lezen. Nederlandse literatuur, historische romans, geschiedenis onderwerpen en defectiefs. Hij kan enorm genieten van mooie taal.

Waarom wil je je inzetten in het bestuur van het Jeugdfonds?

Het Jeugdfonds Sport & Cultuur vind ik maatschappelijk zeer relevant. Als je dan benaderd wordt voor de functie van voorzitter van een stichting met zo’n mooie doelstelling dan kun je dat niet weigeren. Het gaat natuurlijk om het vormgeven van de doelstelling, en deze verder uit te bouwen zodat zoveel mogelijk kinderen kunnen deelnemen aan een sportieve of culturele activiteit. Dat zie ik ook als mijn opdracht.

Ik kijk er enorm naar uit om samen met de andere bestuursleden te werken aan meer bekendheid van het Jeugdfonds Sport en Cultuur. Gelderland is een grote provincie en er zijn altijd “witte vlekken”. Daar zal het bestuur zich voor moeten inzetten met haar netwerk om zoveel mogelijk kinderen en hun ouders te bereiken. Daar doen we het voor!

Wat zou je tegen ouders met een beperkt budget willen zeggen?

Dat onze stichting Jeugdfonds Sport en Cultuur Gelderland er voor hen is. Dat wij ze graag willen helpen via onze bijdrage. Wees niet bang om hulp te vragen, ook al is dat heel moeilijk. Door de stap te zetten, kunnen wij je kind in de gelegenheid stellen deel te nemen aan een sport- of cultuurvereniging.

Wat is je wens voor de toekomst?

Ik wens dat stichting Jeugdfonds Sport en Cultuur Gelderland een zichtbare plaats heeft en behoud voor iedereen die hulp nodig heeft en dat we met veel plezier met het gehele bestuur en alle mensen die hier aan meewerken, onze doelstellingen kunnen blijven invullen.

Petra Bosman is per 1 april 2023 de nieuwe directeur van het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Ze gaf ruim 25 jaar met veel plezier leiding bij het Politiedienstencentrum dat de bedrijfsvoering verzorgt voor de politie in heel Nederland. Toch koos ze ervoor te solliciteren bij het Jeugdfonds. “Soms komt er een kans voorbij die je aan het denken zet. De kans om leiding te mogen geven aan het Jeugdfonds, is er zo een.”

Petra: “In Nederland is veel ongelijkheid, zoals onlangs werd bevestigd in een onderzoek van het Centraal Planbureau. Volgens het CPB leven in 2024 bijna één miljoen mensen onder de armoedegrens en dit heeft enorme impact op honderdduizenden kinderen en jongeren. Ouders worden mogelijk genoodzaakt om te bezuinigen op de voetbalclub, turn- of dansles voor hun kinderen. Dat maakt ons werk alleen maar relevanter want het Jeugdfonds kan de sport en cultuur toegankelijk houden en maken voor kinderen.” 

Kinderen leren veel op de club

Een politievrouw als nieuwe directeur van het fonds. Dat lijkt niet erg voor de hand liggend. “Dat is ook zo,” lacht Petra. “Maar als je er wat langer over nadenkt zijn er wel degelijk parallellen met mijn huidige functie. Ik ben me als geen ander bewust van de tegenstellingen in de samenleving. Een bepalend moment was voor mij eind jaren ’90 toen de toenmalige voorzitter van de KNVB bij een bezoek aan de politie ons voorrekende hoeveel kinderen op woensdagmiddag op het voetbalveld staan. En dat als die kinderen op het veld staan, ze niet ergens anders staan. Ze zijn op hun club waar ze, naast hun sport, van alles leren over gedrag en wat het betekent om een teamspeler te zijn. Toen is bij mij eigenlijk het zaadje geplant hoe belangrijk het is dat kinderen ergens bij horen en zich ontwikkelen in plaats van zich te vervelen of rond te hangen op plekken die misschien niet oké zijn.”

Verankering in de samenleving

Een andere parallel tussen Petra’s huidige en nieuwe functie is dat het Politiedienstencentrum waar ze werkte, ook werkt in en voor de politie in het hele land. Net als het landelijk bureau voor de fondsen en kinderen in het hele land werkt. Denkt ze baat te hebben bij die ervaring? “Getalsmatig lever ik 65.000 collega’s in voor 65.000 kinderen,” zegt Petra. “Maar het gaat natuurlijk veel verder dan dat. Het Politiedienstencentrum maakt goed politiewerk mogelijk. Wij regelen eigenlijk alles: van de ICT tot de huisvesting. Het is een faciliterende rol. Dat is ook de rol die het landelijk bureau heeft ten opzichte van de fondsen in het land. De lokale fondsen weten gewoon het beste wat er speelt in hun eigen gebied, net als bij de politie. Die lokale verankering in de samenleving is zo belangrijk, dichtbij, daar waar het gebeurt!

Super relevant

Sport en cultuur zijn belangrijk voor kinderen. Toch zien we vaak dat het accent vooral op de sport ligt. Hoe ziet Petra dat? “Een kind moet zijn of haar passie kunnen volgen, of dat nou muziek maken is of voetballen. Jezelf ontwikkelen door iets te doen wat je leuk vindt, is super relevant. Kinderen kennis laten maken met theater of muziek, dat kost geld. Gezinnen uit onze doelgroep komen er dus minder vanzelfsprekend mee in aanraking dan kinderen op een trapveldje in de buurt.. Bovendien is het culturele landschap versnipperd, er zijn geen bonden zoals in de sport. Dat maakt het ingewikkelder, daar moeten we goed naar kijken.

Ik heb thuis zelf de kans gekregen en ben altijd gestimuleerd om te sporten en piano te spelen. Ook theaterbezoek stond regelmatig op het programma. Voor onze zonen geldt hetzelfde; de een voetbalt op hoog niveau, de ander in een vriendenteam. Dat maakt niet uit. Het gaat om plezier, bewegen, meedoen. Nu ze bijna volwassen zijn, vervullen zij op de voetbalclub op hun beurt weer een andere rol. De een traint de kleintjes, de ander spekt de clubkas. Het verenigingsleven, die betrokkenheid bij de samenleving is zo belangrijk.”

Dienend en faciliterend

Staan er al dingen op Petra’s to do lijstje waar ze als eerste mee aan de slag wil als directeur van het Jeugdfonds? “Ik wil in het begin vooral kennismaken en goed luisteren naar iedereen, zowel op het landelijk bureau als naar de coördinatoren en besturen in het land. Ik beschouw mezelf als een dienend en faciliterend leider. Ik geef mensen ruimte en kijk waar ik van toegevoegde waarde kan zijn.

Wat mij puzzelt is de delta tussen de financiële positie van het Jeugdfonds en de groep kinderen die het fonds in potentie zou kunnen helpen. Hoe kunnen we die kinderen bereiken vanuit een reële ambitie? Wat me opvalt is dat er heel veel spelers op hetzelfde maatschappelijke speelveld staan met allemaal hetzelfde belang: kinderen helpen. Hoe kun je elkaar versterken zonder het gevoel te hebben dat je elkaar beconcurreert, dat vind ik een boeiend vraagstuk. Uiteindelijk gaat het erom dat we er samen voor zorgen dat alle kinderen mee kunnen doen. Het Jeugdfonds is echt een organisatie die me na aan het hart ligt. Ik kijk er enorm naar uit samen aan de slag te gaan. Ik heb er ontzettend veel zin in!”

Vijf donderdagen. Vijf verschillende activiteiten. Vijf keer te gast op het Cruyff Court in Rotterdam. Coördinator Iebèl Vlieg: “Een perfecte combinatie. De veldjes liggen er al. De kinderen weten ze te vinden. Nu kunnen ze in plaats van de bal hooghouden gratis kennismaken met muziek, dans, mode of bouwen. Dit jaar hebben we een mavo 3 klas de organisatie laten doen. Een win-win situatie.”

Rotterdam. Een stad met veel armoede. De schattingen lopen uiteen maar 1 op de 4 à 5 kinderen in deze stad groeit op in een gezin waar financiële problemen zijn. “Dat zijn er veel. Ik denk dat er in Rotterdam bijna 40.000 kinderen geen mogelijkheid hebben om na school iets te ondernemen. Lid worden van een club bijvoorbeeld is voor hen te duur. Terwijl dat toch zo belangrijk is. Naast school en het gezin moet er eigenlijk een plek zijn waar het kind zich op een andere manier kan ontwikkelen. Kennis kan maken met een ‘andere wereld’. Kan ontspannen, nieuwe vaardigheden aanleren, maar ook nieuwe mensen ontmoeten en de zorgen van thuis even kan vergeten. Het kan ook de weerbaarheid vergroten en bijdragen aan het zelfvertrouwen van kinderen en dat is altijd welkom. Vaak is armoede geen op zichzelf staand probleem. Het is complex en grijpt diep in op allerlei aspecten in het leven van een kind. Het is een verzameling uitdagingen waar zij het hoofd aan moeten bieden. Dan juist is sport en cultuur een manier om te groeien en te ontspannen.”

Samenwerken is win-win

Iebèl Vlieg organiseerde al twee keer eerder de activiteit Cultuur@CruyffCourts in Rotterdam. “Dit jaar hebben we het anders aangepakt. We gingen een samenwerking aan met het Kenniscentrum Cultuureducatie en met een school hier in de buurt; vakcollege De Hef. Docenten van deze mavo-school hebben het project geïntegreerd in hun lesprogramma en de leerlingen aan het werk gezet om dit jaar alles te bedenken en te organiseren. Een hele klus! Deze scholieren zijn 14-15 jaar oud en hebben natuurlijk nog niet al te veel ervaring. Het was fantastisch om te zien hoe zij het aangepakt hebben. Natuurlijk was er best veel begeleiding nodig, maar met z’n allen hebben we een prachtig programma neergezet.”

Een interessant experiment

Op 2 juni was de aftrap. Vanaf die datum konden kinderen vijf weken lang op donderdagmiddag gratis meedoen aan de leukste cultuuractiviteiten op het Cruyff Court. Freestyle voetballer Nasser El Jackson opende het seizoen. Ook was er een DJ aanwezig. Vijf weken lang kwamen er ongeveer 100 kinderen van diverse Rotterdamse basisscholen uit de buurt meedoen met verschillende activiteiten. Deze workshops werden begeleid door professionals. Na schooltijd zijn alle kinderen uit de wijk welkom om gratis mee te dansen, te drummen of T-shirts te verven. Iebèl Vlieg: “Het programma is samengesteld na onderzoek door de leerlingen van De Hef. Zij brachten de wijk in kaart, spraken met kinderen, zochten naar aanbod in de buurt en maakten zo het programma. Ook gingen ze aan de slag met onderwerpen als productie en publiciteit.

Dit was een interessant experiment. Jongeren kregen zo de kans te leren over de rol van kunst en cultuur in de maatschappij. Wat biedt de wijk, wat hebben de verschillende doelgroepen nodig en welk aanbod sluit hierop aan? En hoe realiseer je dit met een beperkt budget? En voor de deelnemende kinderen uit de wijk is het een mooie gelegenheid om gratis kennis te maken met culturele activiteiten. Ervaren hoe het is om samen met anderen muziek te maken, te bouwen of kleding op te pimpen. En hopelijk boort het iets aan. Een nieuwe hobby kan zo geboren worden. En als het kind dan daarna lid wil worden van een club, kunnen wij daarbij helpen.”

Alles aan elkaar knopen

“Wat ik merk is dat iedereen graag wil. Allerlei organisaties in Rotterdam zijn betrokken”, vertelt Iebèl Vlieg. “Mijn rol is om iedereen met elkaar te verbinden en de lijnen kort te maken. We hebben vaak hetzelfde doel, dus laten we gezamenlijk optrekken. Het is lastig om direct de kinderen of hun ouders te bereiken en ze bekend te maken met het Jeugdfonds. Maar juist de intermediairs: de leraren, de buurtcoaches, de welzijnswerkers moeten ons blindelings weten te vinden. Zij hebben contact met de gezinnen waarvoor we iets kunnen betekenen. En deze activiteit, Cultuur@CruyffCourts, zet ons werk weer even in de schijnwerpers. Zo laten we weer even zien dat cultuur voor iedereen is!”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jeugdfonds Sport & Cultuur R’dam (@jfscrotterdam)

Meer over Cultuur@CruyffCourts

Margriet Gersie is 69 jaar, komt uit Amsterdam en heeft twee kinderen en twee kleinkinderen. Margriet houdt van wandelen, fietsen, lezen en film- en theaterbezoek. Naast het bestuurswerk bij het Jeugdfonds Sport & Cultuur, zit zij ook in het bestuur van het centrum van Kunst en Cultuur in Zoetermeer en in het bestuur van de VVE, de vereniging van eigenaren van het appartementencomplex in Oud Zuid, waar zij woonachtig is. Deze maand vieren wij dat Margriet Gersie 10 jaar bestuurslid is bij het fonds in Zuid-Holland. Wij spraken haar over het verleden, het heden en de toekomst.

Margriet Gersie samen met medebestuurslid Jan Waaijer

Verleden

Toen Margriet begon bestond alleen het Jeugsportfonds. De doelstelling was om kinderen te helpen wanneer er thuis te weinig geld was om te gaan sporten. Het fonds betaalde voor de deelname aan de vereniging en de sportkleding. In die periode was er een kabinet waar Achmed Aboutaleb, nu burgemeester van Rotterdam, staatsecretaris van sociale zaken was. Hij heeft toen de Aboutalebgelden beschikbaar gesteld wat voor kinderen die in armoede leefden bestemd was. Hierdoor is het Jeugdcultuurfonds in beeld gekomen. Naar voorbeeld van het Jeugdsportfonds zou er een fonds moeten komen om cultuur te vergoeden. Margriet was in die tijd directrice van Kunstgebouw, een provinciale instelling in Zuid-Holland voor kunst en cultuur en haar is toen gevraagd of zij bestuurslid wilde worden van het nieuwe Jeugdcultuurfonds. Gelijk werd al besloten dat het bestuur voor het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds hetzelfde zou moeten zijn. Het bestuur was hetzelfde maar het bleven twee aparte fondsen. In de loop der jaren werden de fondsen steeds professioneler en ontstond het idee om de twee fondsen samen te gaan voegen. Dat is ook zo uitgevoerd en omdat er één bestuur was ging dit voorspoedig.

Het heden

Het verschil tussen de mensen die het goed en die het slecht hebben wordt steeds groter, aldus Margriet. Het besef dat je daar iets aan moet doen en dat je niet van mensen mag verwachten dat zij alles zelf oplossen wordt steeds groter en dat is volgens Margriet één grote reden waarom het fonds nog erg belangrijk is. De tweede reden is, dat het super belangrijk is om mee te kunnen doen. Er kan niet verwacht worden dat mensen meedoen als ze niet mee kunnen doen. De afgelopen periode is het besef dat kinderen mee moeten doen veel groter geworden. Voor de ontwikkeling van een kind is meedoen en vooral het mee kunnen doen een cruciaal punt. Inmiddels zorgt het Jeugdfonds Sport & Cultuur Zuid-Holland ervoor dat er in onder andere 23 aangesloten gemeenten kinderen de kans krijgen om mee te kunnen doen.

Margriet zegt het wel lastig te vinden dat er elke keer gevraagd moet worden om geld en zij zou graag zien dat er meer gedaan wordt aan armoedebestrijding. Nu betreft het iedere keer losse gelden, waar iedereen natuurlijk erg blij mee is, maar het is echter wel zo dat deze verschillende plukjes met geld extra werk opleveren. De aanvraag, evaluatie, verantwoording van al deze kleine plukjes, zorgt ervoor dat er minder tijd is om te focussen op bijvoorbeeld het bereiken van de kinderen.

De toekomst

Bij het fonds wordt ieder jaar geprobeerd om realistische doelstellingen op te stellen. Er zijn bepaalde gemeenten die zelf al iets doen om kinderen te helpen. Het aantal aan nieuwe gemeenten welke nog aan zouden sluiten is niet heel erg groot meer. Daarom is het voor het fonds belangrijk om binnen de 23 gemeenten waar we al aangesloten zijn, nog meer kinderen te bereiken door bijvoorbeeld meer intermediairs aan het fonds te koppelen of meer activiteiten te organiseren. Het fonds streeft ernaar om zoveel mogelijk kinderen te bereiken.

Taart bij de bestuursvergadering op 29 maart

Verder is het volgens Margriet interessant om te kijken naar scholen. Scholen zijn een goede vindplek, leerkrachten kennen alle kinderen en weten vaak ook van de thuissituaties. Het zou prachtig zijn om in de aangesloten gemeenten op iedere school contacten te hebben die zich bezig houden met aanvragen voor kinderen.

Op persoonlijk vlak is Margriet vooral blij dat alles weer mag en dat iedereen weer overal naartoe kan. In de Corona tijd was het af en toe lastig om bijvoorbeeld haar kleinkinderen te zien, maar gelukkig gaat dit nu weer een stuk makkelijker. Verder vindt Margriet het super leuk om in de besturen te fungeren waar zij nu zit en probeert zij vooral lekker te genieten.  “Ik hou tijd over, dat is  wel leuk aan je pensioen, je mag alles zelf bedenken.”

Rutger van Hilst is sinds augustus 2021 lid van de Raad van Toezicht van het Jeugdfonds. In het dagelijks leven leidt hij een internationale organisatie op het gebied van administratieve, juridische en financiële dienstverlening en is vader van drie jonge kinderen. Hij neemt graag een actieve rol op zich als toezichthouder bij het Jeugdfonds.

“Ik heb heel bewust voor het Jeugdfonds gekozen,” vertelt Rutger. “Ik zie sport als een basisbehoefte. Samen bewegen, plezier maken en leren. In een team vallen verschillen tussen mensen weg. Het maakt niet uit waar je vandaan komt of wat je thuissituatie is. Daarom vind ik het belangrijk dat alle kinderen mee kunnen doen. Dat ze in een omgeving zijn waar het niet uitmaakt of er thuis weinig geld is, maar waar ze gezien worden en mee kunnen doen om wie ze zijn.”

Je weet niet wat je niet weet

Vanuit zijn rol als toezichthouder vindt Rutger het belangrijk dat het Jeugdfonds bewust is van mogelijke blinde vlekken. “In Nederland is veel verborgen armoede, dat heeft corona nog duidelijker gemaakt. Om het op z’n Cruyffiaans te zeggen: ‘je weet niet wat je niet weet’. Daarom is het essentieel dat het Jeugdfonds een goede landelijke organisatie combineert met lokale kennis en expertise in de provincies en gemeentes – in de haarvaten van de samenleving. Lang niet alles gaat meer langs de traditionele lijnen van de voetbalclubs of de dansschool. Het afgelopen halfjaar heb ik meegelopen met vrijwilligers en intermediairs en dan hoor en zie je ook wat in de praktijk de hobbels zijn. Dat er veel te weinig voetbaltrainers zijn en daardoor kinderen op wachtlijsten komen bijvoorbeeld, of leerkrachten die het veel te druk hebben om intermediair te worden. We moeten van die gebaande paden af om die hobbels te vermijden om meer kinderen mee te laten doen.”

Breder kijken

Doelen stellen, samenwerken, dat zijn de vaardigheden die kinderen juist op de sportclub of muziek en dansles opdoen. “Lid zijn van een club en onderdeel voelen van een groep is heel vormend,” vindt Rutger. “Kinderen doen er vaardigheden op die ze ook in de toekomst goed kunnen gebruiken. We moeten als fonds wel steeds breder leren kijken. Neem cultuur, dat zijn niet meer alleen pianoles of ballet, daar valt veel meer onder. En dan met name de Urban Culture die vaak een combinatie is van sport en cultuur. Daar moeten we ook in meegaan. Het is ook een missie van het Jeugdfonds om de drempel naar cultuur te verlagen. Er hangt toch nog iets elitairs omheen, het woord cultuur is ook ingewikkeld. Daar kunnen we nog een slag maken.”

Stevige basis

Het Jeugdfonds heeft een stevige basis. Ik ben erg onder de indruk van de professionaliteit van het Jeugdfonds. Iedereen is erg gemotiveerd: het belang van de kinderen staat voorop. Ik zie met hoeveel enthousiasme mensen in het hele land zich inzetten. De mensen op het landelijk bureau, de coördinatoren, vrijwilligers en intermediairs zorgen er samen voor dat het geld op de best mogelijke manier besteed wordt zodat kinderen mee kunnen doen. Ik ga me als toezichthouder met financiën en bedrijfsvoering in mijn portefeuille er maximaal voor inzetten dat het Jeugdfonds die gezonde financiële basis behoudt, de bedrijfsvoering efficiënt verloopt en we inzetten op vernieuwing waar nodig. Ik heb het credo van mijn voorganger Lex Boogaarts zeer ter harte genomen en neem dit mee in alles wat ik doe voor het Jeugdfonds: het gaat om de kinderen!”

>> Meer over onze Raad van Toezicht

Opnieuw uitbreiding voor het bestuur van Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland! We stellen graag het nieuwe bestuurslid voor.

Vertel eens wat over jezelf?
Mijn naam is Grace Roetert, ik woon in Arnhem en ben getrouwd met Bert en samen hebben we 3 kinderen en 2 kleinkinderen. Naast mijn werk heb ik altijd op vrijwillige basis bestuurswerk gedaan bij o.a. sportclubs.

Doe je zelf aan sport en cultuur?
In ons gezin zijn sport en muziek altijd heel belangrijk geweest en nog steeds wordt er fanatiek gesport en muziek gemaakt. Zelf ben ik van het hardlopen, wielrennen, paardrijden en sinds kort golfen.

Waarom wil je je inzetten in het bestuur van het Jeugdfonds?
Ik vind het belangrijk dat kinderen zich ontwikkelen op een breder terrein dan alleen op cognitief gebied. Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat het stimuleren hiervan, als dit niet van huis uit gebeurt, tot hele positieve resultaten kan leiden. Alle kinderen moeten die gelegenheid krijgen naar mijn mening.

Wat lijkt je het leukste in je nieuwe functie?
Het leukste lijkt me om samen met de andere bestuursleden te kunnen realiseren dat zoveel mogelijk kinderen in de gelegenheid worden gesteld om zich te ontwikkelen op sportief en/of cultureel gebied. Ook het vergroten van de naamsbekendheid van het Jeugdfonds lijkt me leuk. Zo kunnen we zorgen dat er voldoende middelen blijven om onze doelstelling te realiseren. En ik heb wel wat ideeën om bijvoorbeeld cultuuractiviteiten via basisscholen en wijkgebouwen onder de aandacht te brengen.

Wat zou je tegen ouders met een beperkt budget willen zeggen?
Ga kijken wat de financiële mogelijkheden zijn van de gemeente waar je woont, om je kind tóch lid te laten worden van een sportclub of naar muziek- of dansles te laten gaan. Een kind leert dan dat er meer is dan alleen maar school en krijgt op een sportclub of op muziek- of dansles vaak ook nieuwe vriendjes. Vooral als het op school niet altijd fijn gaat kan een buitenschoolse activiteit een positieve uitwerking hebben op het welbevinden van een kind.

Wat is je wens voor de toekomst?
Dat alle kinderen, ongeacht afkomst en sociale omstandigheden, de kans krijgen zich te ontwikkelen op sportief of cultureel gebied.

Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland heeft een nieuwe penningmeester. Hans-Paul Visser uit Renkum is al jaren actief in sport en cultuur en zet zich graag in om te zorgen dat alle kinderen mee kunnen doen.

Vertel eens iets over jezelf?
Ik ben 57 jaar en woon in Renkum samen met Marijke. Ik heb drie volwassen dochters die inmiddels allemaal het huis uit zijn. Tot 1 juli 2019 heb ik als fiscaal jurist gewerkt. Ik heb toen een heel bewuste keuze gemaakt om ook een deel van mijn werkzaam leven te besteden aan maatschappelijk betrokken organisaties. Naast het Jeugdfonds ben ik werkzaam bij Vluchtelingenwerk, MFC Doelum in Renkum, Stichting Ubomi Obutsha Nederland en ben ik bij nog andere organisaties betrokken.

Doe je zelf aan sport en cultuur?
In ons gezin zijn wij altijd met sport en cultuur bezig geweest. Op dit moment is het voornamelijk hardlopen en fietsen. Daarnaast heb ik met een aantal vrienden wekelijks zangles. Het grappige is dat ik deze activiteiten vaak weer heb gecombineerd met bestuursfuncties. Ik ben 11 jaar penningmeester van de tennisclub geweest waar ons gezin lid van was en ik heb 12 jaar in het bestuur gezeten van cultureel educatiecentrum ’t Venster (gemeente Renkum en Wageningen) waar mijn dochters muziekles hadden.

We zijn blij dat je ons komt versterken, waarom wil je je inzetten in het bestuur van het Jeugdfonds?
Misschien wel juist vanuit onze eigen gezinservaring weet ik hoe belangrijk sporten en culturele vorming voor de opvoeding is. Dat is wat je elk kind in onze maatschappij zou gunnen. Ik vind het heel leuk dat ik op deze manier een actieve bijdrage kan leveren aan de idealen van het Jeugdfonds. Dat is voor mij het voornaamste. De functie van penningmeester is voor mij gelet op mijn belangstelling, achtergrond en ervaring het meest vertrouwd.

Waarom is het Jeugdfonds zo belangrijk?
Ik ben van mening dat het Jeugdfonds een hele belangrijke bijdrage levert om er voor te zorgen dat alle kinderen, ook die kinderen die het minder hebben, mee kunnen doen aan sport- en cultuuractiviteiten. Het is niet alleen goed voor de vorming, maar je voorkomt daarmee ook dat kinderen in een sociaal isolement komen.

Wat zou je tegen ouders met een beperkt budget willen zeggen?
Maak gebruik van de mogelijkheden van het Jeugdfonds. Je kunt je kind hier zoveel mee geven!

Wat is je wens voor de toekomst?
Je hoopt dat uiteindelijk fondsen als het Jeugdfonds niet meer nodig zijn omdat welvaart wat eerlijker is verdeeld. Dan kunnen alle kinderen vanuit hun eigen positie deelnemen aan sport en cultuur. Tot die tijd hoop ik dat wij een goede bijdrage aan dit doel kunnen leveren.

Marthe de Vet is Hoofd Publiek in het Haarlemse Frans Hals Museum. Ze is lid van het MT en is samen met haar team verantwoordelijk voor de marketing, communicatie, educatie en publieksbegeleiding. Het toegankelijk maken van cultuur voor iedereen is haar grote passie. Marthe is sinds november 2021 lid van de Raad van Toezicht van ons fonds.

“Al zolang ik werk is het voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk maken van cultuur mijn belangrijkste persoonlijke drijfveer,” zegt Marthe. “Ik geloof er heilig in dat de liefde voor kunst en cultuur in de jeugd begint. Ik volg het Jeugdfonds al heel lang, zag de vacature en heb Monique Maks, directeur van het Jeugdfonds, gebeld. Het was een leuk gesprek waarin we meteen ideeën uitwisselden. In sport en cultuur worden dingen in jezelf aangeboord zoals leren doorzetten en samenwerken. En omdat sport en cultuur slechts beperkt op school worden aangeboden, vind ik het belangrijk dat kinderen de kans krijgen in hun vrije tijd ook professionele begeleiding krijgen in sport en cultuur.”

Mensen bereiken

Waar gaat Marthe zich mee bezighouden in de Raad van Toezicht? Marthe lacht: “Mijn voorganger zei tegen me ‘sta je mannetje – of in mijn geval vrouwtje – als het gaat om cultuur’. Daar heeft hij gelijk in. De meeste aandacht gaat uit naar sport. En dat is logisch. Sport is echt geworteld in de samenleving. Kinderen krijgen al van jongs af aan gymles op school en sport is veel op de radio en televisie. Bovendien is het goed georganiseerd, iedere sport heeft wel een eigen bond. Dat maakt het voor het fonds gemakkelijk om mee samen te werken. Sport heeft een grote maatschappelijke draagkracht. Het kunst – en cultuurlandschap is meer versnipperd, er zijn veel zzp’ers en creatievelingen die zich tijdelijk organiseren voor bijvoorbeeld een kunst of theaterproject en dan weer individueel doorgaan. Overigens zie je ook in de sport dat mensen steeds minder geneigd zijn zich langdurig aan verenigingen te verbinden. Hoe bereik je die en dan in het bijzonder natuurlijk onze doelgroep: de mensen die om financiële redenen hun kinderen niet mee kunnen laten doen. Dat is een grote uitdaging voor het fonds. Het is een grote kracht van het Jeugdfonds dat er fondsen door het hele land zijn. De lokale fondsen kennen de situatie ter plekke. Zo ben je beter geworteld in de haarvaten van de samenleving.”

Niet vanzelfsprekend

Sport en cultuur zijn beiden buitengewoon waardevol voor de ontwikkeling van kinderen, vindt Marthe de Vet. “Er zitten allerlei elementen in waar je je hele leven iets aan hebt. Je doet samen dingen, kunt er je energie en creativiteit in kwijt, ontdekt talenten in jezelf. Kinderen ontmoeten mensen die uit andere werelden komen, zien andere manieren van leven en denken. Dat maakt hun wereldje groter. Voor mij is dat in mijn jeugd altijd vanzelfsprekend geweest en voor mijn kinderen ook. Wil je atletieken? Nou, dan ga je op een atletiekclub. Pas later ben ik gaan beseffen dat dat voor veel kinderen helemaal niet vanzelfsprekend is. En dan mis je iets moois en essentieels.”

Tweedeling

Waar ik me zorgen om maak is dat je ziet dat corona de tweedeling in de samenleving vergroot. We staan nu weer voor een lockdown waardoor kinderen na school nauwelijks naar hun sportclub of kunstles kunnen. We hebben tijdens vorige lockdowns gezien wat dat voor effect heeft, zeker voor gezinnen met weinig geld. Dat aantal groeit. Zzp’ers hebben minder opdrachten of mensen zijn hun baan kwijt. Zij hebben thuis niet altijd de faciliteiten om bijvoorbeeld thuisonderwijs te geven. Als kinderen dan ook nog hun club en de inspiratie die dat geeft, kwijtraken blokkeert dat de ontwikkeling. Schrijnend.”

Er moet ook meer aandacht komen voor diversiteit binnen het Jeugdfonds, vindt Marthe. “Zeker binnen de Raad van Toezicht is er geen vertegenwoordiging van de mensen waar we het voor doen. Ik ben daar zelf ook debet aan, ben ook een witte midlifer, dat geef ik onmiddellijk toe. Maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat dat beter wordt? Daar wil ik graag mee aan de slag. We doen mooie dingen maar moeten mensen wel bereiken.”

>> Meer over onze Raad van Toezicht