Aurora Belén (14) from Breda is now playing her third season of senior-level hockey at Den Bosch. She's in the girls' under-16-2 team and dreams big: the Dutch national team. Her mother, Maureen (51), is her rock. Together, they're a true powerhouse who gives everything to the sport and, more importantly, has a lot of fun doing it.

Eat on time, rest on time

Maureen: "It's pretty tough, training three times a week in 's-Hertogenbosch and also competing on the weekend. How do we do that? Rest on time, eat on time, have everything ready by three o'clock, and make sure school is all arranged. Then we're on our way."
Aurora Belén: "School is going well. I'm in the third grade and have chosen economics as my major. I often do my homework in the car or just at school."

From baby sports

Maureen: "She was only three when she was allowed to play indoor hockey with older children. I first saw her talent in soccer hockey, but she was always playing with a ball at home too. Ultimately, she chose hockey, and from the age of six, that was her full focus."

Lost everything in the game

Aurora Belén: "Hockey means everything to me. It's a team sport, and when I'm on the field, I can unleash all my energy. I love making plays, scoring, and providing assists. Playing up front is my favorite, but any position really makes me happy; I'm good at them all."
Maureen: "Her strength lies in her overview and her sharp assists. It all comes together as a striker."

The value of sport

Maureen: "For me, the value of sports lies primarily in the social aspect. We're a family of two, and it's great to connect with even more people. And of course, sports are simply a must: they're healthy, they give you drive, and they keep you fresh. Especially during the teenage years, which are turbulent times for every child."
Aurora Belén: "I used to ride horses, paddleboard, and paddleboard, but now all my time is devoted to hockey. Luckily, I've never really been injured, just broke my nose once. Besides playing hockey ourselves, we players also have to referee other people's games. What I really enjoy is coaching younger top teams, leading training sessions, and setting up drills. Helping children improve their game is also what energizes me."

For me, the value of sports lies primarily in the social aspect. And of course, sports are simply a must: they're healthy, they give you drive, and they keep you fresh. Especially during the teenage years, which are turbulent times for every child.

Support from Youth Fund

Maureen: "We were introduced to all sorts of sports opportunities back in primary school. I read all the information and arranged it myself. My experiences with the Youth Fund have been simply fantastic. Everything always runs smoothly: one phone call and it's all arranged. I can only praise the support provided. Thanks to the Youth Fund, we were also able to arrange sports and art lessons for the foster children I used to support. My advice is to explore all the possibilities. Trial lessons usually cost nothing anyway; just try it out and experiment. That's what we did, from chess lessons to fencing! For top talent, there are also many additional forms of support available, for transportation or other associated costs."

Example for others

Aurora Belén: "I like to lead by example. When I was still playing in Breda, we often gave clinics in the neighborhoods. We'd go to the fields with a bag full of hockey gear, and everyone could join in. There were always a lot of registrations, and sometimes even grandparents would join in! That made me feel like a real ambassador for hockey."

Dream and persevere

Aurora Belén: "I ultimately want to play for the Dutch national team. That means giving up things like parties and hanging out with friends. But it's not hard; I know exactly what I'm doing it for."
Maureen: "Sports take children to places they might otherwise never go, whether it's with her pony in the woods or at an international tournament. Moving to a top club in another city was a logical step for Aurora Belén to further her growth. She even has offers from abroad now. Whether she seizes that opportunity is up to her. I facilitate and advise her. Hockey is her foundation, and I see how much peace of mind it gives her. Dream big, my child, I think to myself. My message to other parents: don't hesitate to ask for help. No child should miss out; every child has the right to it."

Facts about Maureen and Aurora Belén

How old are you?
Aurora Belén: 14
Maureen: 51

Favorite sport?
Aurora Belén: hockey (and previously also horse riding and football)
Maureen: boxing and cycling; I have always done gymnastics and athletics

Favorite song?

Aurora Belén & Maureen: we don't really have a favorite, but ZAAZAA by Frenna is a good fit

What are you most proud of?
Aurora Belén: that I have already played three National Championships

What would you do with a million in the lottery?
Aurora Belén: setting up a hockey club in Suriname and buying a horse
Maureen: buying a house in Valencia and especially making sure Aurora is well taken care of

What do you want for children in Breda?
Maureen: Peace, happiness, and a smile every day. When things are going well in sports, they come off the field laughing – win or lose doesn't matter, it's all about the game.

Pleunie is 12 jaar, dol op tekenen, manga en vooral op zingen. Ze heeft jeugdreuma en leeft met chronische pijn. Met hulp van Jeugdfonds Sport & Cultuur Breda volgt ze al jaren zangles bij Nieuwe Veste. En dat betekent veel meer dan een uurtje zingen per week. Haar moeder Marlies vertelt waarom.

Alles opnieuw beginnen

“Een paar jaar geleden stortte alles in. We hadden geen huis meer, geen geld. Pleunie en ik moesten helemaal opnieuw beginnen. We zijn allebei chronisch ziek, stonden onder bewind. Gelukkig kregen we direct geweldige hulp – van Zorg voor Elkaar, die onder meer Jeugdfonds erbij haalde. Zij zagen ons. Hielpen ons met wat wél kon. En toen begon het te groeien, beetje bij beetje. We kregen een aangepaste woning, de juiste zorg, en kunnen nu langzaam weer ademhalen.”

Kijken naar wat wél kan

“Wij werken thuis met een wensenlijstje in plaats van een problemenlijstje. We kijken niet naar wat moeilijk is, maar naar wat wél kan. En voor Pleunie stond zingen al heel lang op dat lijstje. Dat was haar droom. Maar dat leek een onhaalbare luxe. Totdat het Jeugdfonds in beeld kwam. Zij maakten het mogelijk.”

Zingen leek een onhaalbare luxe, totdat het Jeugdfonds in beeld kwam. zij maakten het mogelijk.

 Zingen als houvast

“Voor Pleunie is zingen haar medicijn, haar batterij. Als ze zingt, is ze niet bezig met pijn of beperkingen. Dan voelt ze zich vrij. Ze zegt zelf: ‘Zingen kan ik overal mee naartoe nemen.’ Haar talent helpt haar echt: als Pleunie zingt, heeft ze minder last.”

Geen beperkingen maar talent

“Bij zangles kijken we niet naar wat niet lukt, maar naar haar kracht. Haar docent Meneer Joost sluit aan bij wat ze aankan. Dat geeft haar zelfvertrouwen. Zelfs als ze zich beroerd voelt, gaat ze gewoon. Omdat het haar zóveel oplevert. Ze is daar zó vastberaden in.”

 De kracht van keuzes

“Ik heb geleerd dat sommige dingen je overkomen. Daar heb je geen invloed op. Maar andere dingen kun je kiezen. Zoals hoe je ermee omgaat. Of je bij de pakken neerzit of juist op zoek gaat naar wat je kracht geeft. Voor Pleunie is dat tekenen, knutselen, zingen. Zij weet wat haar innerlijk vuurtje is – en ik ben trots dat ze dat zo goed voelt.”

 Geven en doorgeven

“Door de hulp die wij kregen, kunnen we nu ook iets terugdoen. Ik werk inmiddels deels in de thuiszorg, we geven zelfs alweer spullen door. Ook Pleunie weet precies hoe waardevol dat is. En richting andere ouders proberen we iets te betekenen: schaam je niet om hulp te vragen. Er zijn meer mensen in deze situatie dan je denkt. En er zijn instanties zoals Jeugdfonds die je écht verder kunnen helpen.”

 Hoop groeit langzaam

“De hulp die we kregen, heeft zaadjes geplant. En nu groeien er ‘boompjes’ in onze tuin. Zo voelt het echt. We zijn er nog niet – maar ik zie ook bij andere mensen dat je altijd vooruit kunt. Ik ben niet bitter geworden: ik wil mijn dochter het goede voorbeeld geven. Echt, als je blijft kijken naar wat er wél mogelijk is, dan komt er altijd weer iets moois op je pad.”

Feitjes over Marlies

How old are you? 48 jaar

What is your favorite sport? Haha, freefighten vind ik tof en daar heb ik ooit voor getraind. En voetbal en dansen.

What's your favorite song? De oude rockband waar ik in zong speelde “Sweet Child Of Mine” van Guns N’ Roses speciaal voor ons.

Waar ben je het meest trots op in relatie tot sport, cultuur of werk voor Jeugdfonds? Op de oerkracht die wij twee hebben.

What would you do if you won a million in the lottery? Het wenslijstje van Pleunie vervullen en alle instanties die ons hielpen weer terughelpen. Omdat er zoveel mensen zijn die het nodig hebben.

What do you wish for children in Breda?   Een veilige gezonde leefomgeving, gelijke kansen en fijne vrijetijdsbestedingen.

Marleen Veldhoven from Schiedam has been volunteering at the local clothing bank for nine years. There, she sees every day how families struggle to make ends meet. She also faced this reality at home. Her "bonus son," Chris (16), wanted to join the gym, but they didn't have enough money at the time. An application to the Youth Sports & Culture Fund made it possible. And now Chris is healthier and happier than ever.

He really wanted to work out

Marleen found the Youth Fund for her step-son, Chris (16). "He really wanted to work out, but we simply couldn't afford it at the time." She applied to the Youth Fund, and Chris has been enjoying working out for two years now. "He feels fitter and is more comfortable in his own skin. His whole lifestyle has changed! He used to love sweets and energy drinks, but now he really pays attention to his diet. Instead of just hanging around, he now goes to the gym three to four times a week."

Don't feel ashamed

Perhaps what Marleen finds most beautiful is that Chris has never felt 'different'. "There's no shame. No one there realizes he's playing sports through the Youth Fund, and they don't need to. He's just part of it. That's what it's all about." For Marleen, applying for help wasn't a difficult decision. "I didn't feel any shame. Why should I? You do it for your child. You give him something that makes him happy, that makes him healthier."

Yet she notices that not everyone around her feels the same way. "Some parents are ashamed. Often, their pride gets in the way. And then I say: put that pride aside. Really, give it to your child. If necessary, get a friend to help you submit an application."

A fund that really makes a difference

Marleen is happy that the Youth Fund for Sports & Culture is available in the municipality of Schiedam. "It's so important that it continues to exist. I see it with friends in my neighborhood too: their children are involved in dance or soccer—all through the Youth Fund. It really makes a difference."

15 maanden geleden vluchtte het gezin Saricicek uit Turkije om politieke redenen. Het werd ineens te gevaarlijk voor het gezin: Vader, moeder en drie zonen Ahmet (17), Bilal (15) en Vahap (13) jaar, verlieten Antalya op stel en sprong met achterlating van al hun bezittingen. Ze kwamen via Biddinghuizen uiteindelijk terecht in het COA in Amsterdam en intermediair Mark Aardenburg bracht ze in contact met het Jeugdfonds Amsterdam. We gingen ze daar opzoeken.

Nederlandse taal

Ze spreken alle drie al ongelooflijk goed Nederlands, dat komt door hun school zeggen ze, waar ze 22 uur Nederlandse les per week krijgen. Ook zijn ze goed in wiskunde, geen wonder met een moeder die wiskunde docent was in Turkije. Vader  was werkzaam in het onderwijs voor autistische kinderen maar werd ontslagen wegens zijn politieke overtuiging.

Ook moeder spreekt heel goed Nederlands, ze vindt dat heel belangrijk omdat ze haar kinderen wil helpen. “Om goed mee te kunnen doen in deze samenleving is correct Nederlands spreken en schrijven het allerbelangrijkst. Zij zelf had een fantastisch taalmaatje maar die is helaas overleden. Nu volgt ze een nieuwe cursus Nederlands via Right 2 Education.

Jong geleerd…..

Vader is een enthousiast schaakspeler en leerde zijn zoons al heel jong, vanaf hun 5^and, schaken. Nu zitten ze op schaakclub Isolani en krijgen iedere donderdag les van Jan Nijhof en Rafıek Mohamedjoesoef vinden het fantastisch. De oudste, Ahmet, is het beste volgens zijn broers en is naam aan het maken in de Amsterdamse schaakwereld. Hij won onlangs de Grand Prix van Chaturanga 2024 en de 1e plaats in het Science Park Open-toernooi dat in de zomer werd gehouden, met een score van 8,5 uit 9. Ze schaken ruim een uur per dag, tegen elkaar.

Onder de indruk

Ze vullen hun tijd naast schaken natuurlijk met huiswerk maken, fietsen, wandelen en pingpongen op het AZC. Wat zit er een ongelooflijke kracht, humor en doorzettingsvermogen in dit gezin ondanks hun moeilijke situatie. Onder veel gelach namen we afscheid. “Dank u wel voor de schaaklessen, mijn kinderen zijn zo veel vrolijker. Ze leren echt veel op de schaakclub: het is ook zo goed voor hun Nederlandse taal en ze maken nieuwe vrienden” zegt moeder tot slot.

Mijn kinderen zijn zo veel vrolijker! Ze leren echt veel op de schaakclub: het is zo goed voor hun Nederlandse taal en ze maken nieuwe vrienden

“Er zijn veel kansen, maar je moet ze wel pakken”

Caroline (45) en Collins (40) wonen met hun twee dochters in Amsterdam Nieuw-West. Beide meiden zijn gek op dans, theater en muziek. Celina (8) zit op toneel- en pianoles. Carita (13) volgt balletlessen. Deze kerstvakantie schittert Carita samen met Paul de Leeuw op het podium van Het Kerst Muziekgala 2024.  

Caroline vertelt dat haar hele familie betrokken is bij het grote optreden van haar dochter Carita. Haar broer Carlos – zelf ook modern balletdanser – helpt mee met de choreografie. Haar schoonzus regelt eten voor de tijdens repetities en haar man Collins rijdt dochterlief op en neer. “Carita is ontzettend perfectionistisch. Ze is daarom vooral bezig met of alles wel goed gaat. Ik denk dat ze zich pas realiseert hoe groot dit is, als ze zichzelf straks in de tv-uitzending ziet,” aldus Caroline. Het optreden is onderdeel van Het Kerst Muziekgala dat wordt georganiseerd door Méér Muziek in de Klas.  

Culturele activiteiten

De Braziliaanse Caroline woont al 16 jaar in Nederland. Toen ze vanuit Brazilië hier aankwam, moest ze alles leren: de taal, de cultuur, het ambtelijk systeem. Ze ging uiteindelijk aan de slag als stadsgids voor toeristen. En ze ontmoette haar Ghanese man Collins. Toen hun dochters er eenmaal waren, verwonderde ze zich over het feit dat Nederlandse kinderen zoveel culturele nevenactiviteiten doen.

“In Brazilië gaat niet iedereen naar een ballet- of dansschool. Dat kost heel veel geld en kunnen de meeste gezinnen niet betalen. Ik danste wel toen ik klein was, maar alleen af en toe op school,” vertelt ze. “Mijn man komt uit Ghana. Ook daar krijgen kinderen maar weinig kansen op cultureel vlak. Het is geweldig dat kinderen dat hier wel allemaal naast school doen. Het levert zoveel op. Ze maken vrienden, blijven van straat, krijgen discipline, zitten niet de hele tijd op hun telefoon!”

Balletles met steun van het Jeugdfonds

Celina volgde piano- en theaterlessen. Carita werd toegelaten bij de balletlessen van het Nationaal Ballet. Caroline: “Het was fantastisch om te zien hoe zij hier opbloeide, ze heeft erg veel talent.” Maar toen brak corona uit. Caroline kwam zonder baan te zitten en het lukt niet meer om de lessen van haar dochters te betalen. Gelukkig werd zij op het Jeugdfonds Sport & Cultuur gewezen. Met steun van het fonds kon Carita – zij het bij een andere balletschool – uiteindelijk weer balletten.

Meer zelfvertrouwen via dans

Ondertussen werkt Caroline bij de HEMA. Collins zit in de ICT. Toch hebben ze om alles rond te breien, en hun dochters te kunnen laten dansen en zingen, steun van het Jeugdfonds nodig. “Het is geweldig dat zoveel kinderen door het Jeugdfonds tóch mee kunnen doen,” aldus Caroline. “Carita is ondertussen ontzettend gegroeid. De danswereld is een vrij competitieve omgeving. Soms moet je een beetje durf tonen, naar voren stappen. Dat is niet iets wat je in de Braziliaanse cultuur meekrijgt. Het was ons vaste contactpersoon van het Jeugdfonds Amsterdam, Elvira, die aanstipte dat het om wat meer zelfvertrouwen te krijgen een idee was om ook balletles te gaan géven.”   

Nu geeft Carita op haar balletschool les aan kinderen van vijf tot acht jaar. En op zaterdagochtend aan kinderen uit Nieuw-West in het buurthuis bij haar om de hoek. Het was ook het Jeugdfonds dat opperde dat Carita een geschikte kandidaat voor een optreden bij Het Kerst Muziekgala zou zijn. Terwijl Paul de Leeuw het nummer ‘Ik heb je lief’ zingt zal Carita een ballet performance neerzetten. De show wordt uitgezonden op NPO1.  

Pak je kansen!

Caroline hoopt dat ze door het delen van haar verhaal meer ouders met een andere culturele achtergrond of die niet zo goed Nederlands spreken kan inspireren. Ze wil benadrukken dat je achtergrond echt niet uitmaakt als je in Nederland je droom wilt waarmaken: er zijn zoveel kansen. “Maar je moet ze wel pakken, jezelf laten zien – en weten waar je steun kan krijgen. Dat wil ik alle ouders meegeven.”  

De Lelystadse Mandy is moeder van dochter Deyjah. Beide houden ze van sport en met behulp van het Jeugdfonds Sport & Cultuur kan Deyjah op weerbaarheidstraining. Aangezien Deyjah hartproblemen heeft en epileptische aanvallen, is dat een fijne uitlaatklep voor haar. Mandy sport zelf ook met steun van het Volwassenenfonds.

De enthousiaste Deyjah (4 jaar) begint net aan haar tweede jaar Warrior Skillz. Dit is een dynamische en energieke combinatie van fysieke en mentale weerbaarheidstraining. Ik vraag wat ze doet tijdens zo’n les. ‘Dat ga ik je even voordoen’. Ze zet een vuist tegen haar wang en stoot met haar andere hand naar voren. Haar favoriete onderdeel van de les is tikkertje. Dat komt altijd op het eind: ‘Je moet iemand kiezen en wie je hebt “gekiesd” mag de tikker zijn.’

Warrior Skillz

Mandy vult aan dat er wel een pittig prijskaartje aan Warrior Skillz hangt. ‘Het is echt niet te doen zonder het fonds.’ Zeker omdat Deyjah ook zwemles heeft, die Mandy zelf betaalt.  ‘Zwemmen is eigenlijk een moetje als je in zo’n waterrijke omgeving woont als wij.’ Daarnaast vindt ze het belangrijk dat haar dochter zich kan verdedigen. Dankzij het Jeugdfonds kan Deyjah het nu allebei doen. Daar is Mandy dankbaar voor want ze ziet een groot verschil bij haar dochter. ‘Deyjah vindt sporten heel leuk en ze is een heel sociaal meisje. Ik zie dat ze heel veel plezier heeft en het nodig heeft en de meester en de kinderen fantastisch vindt.’ Waar ze voorheen niet altijd voor zichzelf opkwam ziet Mandy dat ze nu goed haar grenzen kan aangeven want ze weet wat ze kan.

Zwemmen

‘Wij zijn echt watermensen. Dat is gewoon heerlijk. Je voelt je hele lichaam niet. Je gebruikt al je spieren zonder dat je het zelf doorhebt.’ zegt Mandy. Met steun van het Volwassenenfonds doet ze een combinatie van fitness en aquasport in het zwembad. Ook zwemt ze graag samen met haar dochter als het even kan.

Deyjah vindt het zwemmen soms spannend maar ze houdt van duiken ‘Dat is mijn lievelings.’ Via zwemles ontmoette ze Lauren. Mandy: ‘Deyjah maakt tekeningen en kunst voor Lauren. Ze is echt haar beste vriendinnetje. Dat is wel heel schattig.’ De moeder van Lauren is ook een vriendin van Mandy geworden.

Jeugdfonds

Mandy wil graag dat elke ouder weet dat het Jeugdfonds bestaat. Dat alle kinderen kunnen sporten zonder dat het budget te veel wordt belast. ‘Kinderen hebben het nodig anders zien ze alleen de kindjes van school. Ze bouwen nieuwe connecties op. Ik vind het fantastisch.’ Het fonds is volgens Mandy een fantastische steun in de rug: ‘Lessen worden betaald voor een jaar, dus je hebt daarover geen zorgen meer. Bovendien kan je na een jaar iets anders uitkiezen als je kind het niet meer leuk vindt, dat is ook superfijn. Al heeft Deyjah het voorlopig heel erg naar haar zin bij Warrior Skillz.’ Ze vertelt het aan iedereen. ‘Het is er dus waarom zou je er geen gebruik van maken.’

Tot slot lijkt het Mandy fantastisch als er iets zou zijn wat ze samen met haar dochter kan doen, bijvoorbeeld theater. ‘Het lijkt me toch zo leuk om met haar te acteren.’ Thuis doen ze dat wel vaker, ze maken ook veel grapjes samen. Dat helpt ze ook om de vele ziekenhuisbezoeken en de zorgen te verlichten. Op dit moment is er nog geen tijd en ruimte voor theaterles, maar wie weet in de toekomst.

Natascha is moeder van dochter Djelayza en zoon Djodecy. Als alleenstaande ouder met twee opgroeiende kinderen is het soms moeilijk rondkomen. Dankzij ‘een steuntje in de rug’ van het Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg kunnen beide kinderen meedoen aan een zelfgekozen sport. “Je hoopt dat de kinderen toch gewoon met andere kinderen kunnen sporten. De sociale contacten die ze hiermee opdoen vind ik heel belangrijk; dit draagt ook bij aan hun sociaal-emotionele ontwikkeling.”

Djelayza zit al 2 jaar met veel plezier op hiphop. Djodecy voetbalt sinds 2 maanden. “Hij wist niet goed op welke sport hij wilde, dus dat heeft even geduurd. Uiteindelijk koos hij voor voetballen.” Natascha vindt het belangrijk dat haar kinderen in beweging zijn. “Ik vind een teamsport heel goed voor de ontwikkeling van een kind, op het moment dat een kind er klaar voor is. Bij mijn dochter was dit al vroeg het geval, mijn zoon had er wat moeite mee. Door te sporten hebben ze meer sociale contacten. Dat vinden ze heel leuk. Daarnaast hebben ze minder tijd om met schermpjes bezig te zijn. Sporten is een echte uitlaatklep voor ze.”

You don't have to do it alone

Natascha weet hoe het is om niet ‘zomaar’ alles te kunnen doen. Om ervoor te zorgen dat haar kinderen kunnen sporten, heeft zij ondersteuning vanuit het Jeugdfonds Sport & Cultuur Limburg geaccepteerd. “Ik dacht ook dat ik wel alles alleen kon. Maar het leven is zo duur geworden, dat je al snel bezuinigt op sport en cultuur. Struikelblok is niet de contributie, maar het zijn meestal de spullen die je voor de sport nodig hebt. Alles bij elkaar, de totale kosten, is vaak het probleem. Toch is sporten zó belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Dus mijn advies voor ouders voor wie het financieel niet lukt om hun kind(eren) te laten deelnemen aan sport en cultuur: informeer je – bijvoorbeeld op school – over het Jeugdfonds Sport & Cultuur, en laat je kind(eren) deze kans niet mislopen!”

Participating in sports and culture helps your child become a more fully integrated member of society. This isn't just about the present, but also about the future. You're teaching your child: You can do this! You can create it yourself!

Liedewij is the mother of two girls, aged 11 and 14. She believes making music is very important for her children. It contributes to their cultural development. They develop skills that will benefit them now and in the future. Making music fosters recognition and recognition. As a child, you discover your potential and gain self-confidence, which allows you to show your talent to others. First, you play at home and in lessons, and later, for example, on the piano at the station and in the school auditorium. It gives you the feeling of "I can do this!"

Meaning of sports and culture

Sports are more ingrained in children's minds. They're healthy, fun, and accessible. Exercise is important for children's health. It promotes belonging, teamwork, social development, and connecting with other (age) groups. Liedewij finds that culture is more difficult to capture within that social framework. She sees culture and music lessons more as the development of one's worldview. If, as a child, you become familiar with various cultural movements, from music and dance to crafts, you gain a broader frame of reference for the world.

A few years ago, Liedewij retrained and consciously chose to start her own business, doing what truly resonates with her, alongside volunteering in and around Breda. Finding a good balance between caring for her family and her husband's business is important to her. Because of all these New Year's resolutions, they have to be frugal with their expenses. When you can settle for less, you experience what's truly important for your children. She also appreciates the variety of opportunities in Breda to support her children's development.

Using the BredaPas, she submitted the applications for her children's music lessons herself through the Jeugdfonds Sport & Cultuur Breda website. With the help of the fund, the children have been taking lessons at De Nieuwe Veste for six years now. They also play a lot of music at home, with Liedewij helping her children and playing along. They were able to pick up the piano for free, and now there's a real instrument in the room, which is fantastic. This makes playing and unwinding from the mental stress of school even more accessible. Besides cultural lessons, the children also get active. They cycle together and have participated in sports like dancing and skating. As the children get older, they are more aware of their fitness and want to actively work on it.

Advice to providers

Her advice to providers is to involve parents more in their child's development. Make the request for help clear and practical. For example, ask each school what their target group is and what approach they expect to best inspire parents and children in arts and culture. Get to know the parents well and find out what their resilience is. If volunteer help is needed on a regular basis, a parent might be willing to organize it for a small fee. She also believes it's important to involve children from an early age, such as providing artistic insights into the hobbies of the children in your class or club.

Advice to parents

She encourages parents to consider Sports and Culture as part of their child's social development. It allows a child to participate more fully in society, leading to more engaged individuals in the future. Having something you're good at or can express yourself at gives you confidence. It makes you feel like you matter! You want this for your child. That little extra time to complete an application opens up new opportunities you might not have otherwise had, or didn't know existed. It's fantastic that this is so well-organized in Breda!

There are plenty of parents with limited financial resources who are often underestimated. In fact, they're often incredibly creative and innovative in their efforts to make it all work. The solution lies in stepping out of the victim role and becoming stronger. What do you stand for in your family? Your children will see this example. Be proud of what you can make possible. With a single application to the Youth Fund for Sports & Culture, you can have fun for the whole family for a whole school year. And again the following year. By engaging with Arts and Culture, you learn to create. This is what Liedewij wants to share in this interview.

Facts about Liedewij

How old are you? 46 years old.
What is your favorite sport? Cycling through the city and oriental dance.
What's your favorite song? I love music made by singer-songwriters.
What are you most proud of? On my children.
What would you do if you won a million in the lottery?
I certainly wouldn't spend the money all at once or on material things. I would use it to pay for my children's education and invest in their future growth.
What do you want for children in Breda?
A nice time to look back on.

Spoken word artiest, student en maatschappelijk betrokken jongere Séun Steenken weet wat het is om op te groeien in een actief gezin waar het belangrijk was dat de kinderen hun passie volgden. Ook als het soms niet gemakkelijk was om de eindjes aan elkaar te knopen.  

Séun studeert Bestuurs- en Organisatiekunde, zet zich op diverse manieren in voor de maatschappij en heeft een passie voor sport, politiek en cultuur. “Ik ben opgegroeid in een druk en actief gezin. Ik zat op judo, mijn zus op paardrijden. Hierdoor waren mijn ouders altijd druk bezig met halen en brengen,” lacht Séun. “Ze waren altijd betrokken, zaten op de tribune, kwamen kijken naar wedstrijden. En dat terwijl er financiële en gezondheidsproblemen waren die extra druk op het gezin legde. Zo is mijn zusje verstandelijk beperkt, dat zorgt ervoor dat ze op een hele andere mooie en creatieve manier naar de wereld kijkt. Maar ze had daardoor ook meer aandacht en zorg nodig.”  

Dunne grens

Mensen hebben vaak niet door hoe dun de grens is tussen wel of niet rondkomen. Vaak wordt er gedacht dat er veel mis moet gaan voordat iemand in de financiële problemen beland. Maar vaak kunnen een paar kleine veranderingen er al voor zorgen dat iemand te maken krijgt met geldzorgen. Bij mij waren deze veranderingen dat mijn vader zijn baan verloor en mijn moeder vanwege gezondheidsproblemen niet meer kon werken. We zaten toen financieel heel krap. Dat was moeilijk. Mijn ouders wilden niet dat de geldzorgen het leven van mijn zus en mij zou beïnvloeden. Via de basisschool werden ze gewezen op het Jeugdfonds. Zo kon ik toch op judo blijven.” 

Waarden voor het leven

Judo was belangrijk voor Séun en ook voor zijn vader. “Judo was onze gezamenlijke hobby, superfijn dat we dat samen konden doen. Deze hobby heeft aanzienlijk bijgedragen aan mijn ontwikkeling. En dan gaat het niet alleen om het fysieke. In judo zijn waarden als respect, solidariteit, samenwerking en balans heel belangrijk. En op de club is iedereen gelijk. Op de mat kun je heel hard tegen elkaar judoën maar daarna ben je beste vrienden. Je brengt elkaar verder. De waarden die ik daar geleerd heb, zijn míjn waarden geworden. En het gaf ritme en structuur. Een aantal keer in de week sta je klaar in je judo pak. Moe of niet. Ik heb er discipline en doorzettingsvermogen geleerd. Uiteindelijk heb ik op nationaal niveau gejudood.” Dit laat echt zien wat voor bijdrage sport en cultuur kan leveren op de algemene ontwikkeling van een kind.” 

Maatschappelijk actief

Séun is een hartstochtelijk beoefenaar van spoken word. “Op de middelbare school waren we in de pauze vaak aan het freestylen. Daar heb ik ontdekt dat ik goed kan improviseren en spelen met taal. Dit combineer ik in mijn spoken word voordrachten met mijn interesse in de maatschappij. Hierin neem ik ook mijn eigen ervaringen met maatschappelijke problemen zoals discriminatie en racisme, het ervaren van minder kansen en het leven met minder financiële middelen mee. In mijn werk vind ik het belangrijkst dat ik oprecht een bijdrage kan leveren, al is het maar voor één persoon. Dit probeer ik nu onder andere te doen via mijn rol bij de Maatschappelijke Inspiratieraad (MIR) van de Nationaal Coördinator Discriminatie en Racisme en in mijn baan als beleidsmedewerker bij Cliëntenbelang Amsterdam.” 

Je bent niet de enige

Séun hoopt dat hij kinderen en jongeren kan inspireren met zijn verhaal en leven. “Ik denk vaak aan de kleine ik en waar ik nu ben. Doordat er niet echt in mijn directe omgeving over geldzorgen werd gesproken, leek het alsof ik de enige was die dit ervaarde. Naarmate ik ouder werd kwam ik er pas achter dat er veel meer mensen waren in mijn omgeving met een soortgelijke ervaring. Ik denk dat het belangrijk is dat we elkaar weten te vinden en open met elkaar durven te praten ook als het minder gaat. Helemaal in ons huidige digitale tijdperk waarin je online structureel wordt geconfronteerd met wat je niet hebt, is het belangrijk om te beseffen dat je niet de enige bent waarbij het leven iets anders loopt dan bij andere. Zoveel mensen hebben geldzorgen. Je bent niet de enige. Spreek je uit, vraag hulp. Dat is eng maar het gesprek aangaan, kan nieuwe mogelijkheden creëren. Ik hoop door zelf open te zijn over de dingen die ik heb ervaren in het leven, aan mensen te laten zien dat je er niet voor hoeft te schamen als je leven (financieel) iets anders loopt dan bij anderen."  

Tijdens een landelijke Jeugdfonds dag, zei Séun dit tijdens een spoken word optreden: 

 Wanneer ik om me heen kijk 

En kijk in mijn leven

Naar de mensen die om me geven

Heb ik ze verkregen door mijn sportieve leven 

Dus eigenlijk hebben jullie mij vrienden gegeven

Marisca verhuisde met haar zoon (14) in 2019 vanuit Suriname eerst naar België en vervolgens in 2022 naar Nederland. Haar zoon heeft een lichamelijke beperking. Een beperking waar in Suriname niet de goede zorg en begeleiding voor was. Bovendien werd hij buitengesloten. Nu zit hij op school en kickboksen. Een sport die hem in alle opzichten sterker maakt. ‘Hij is veel gelukkiger nu.’  

Marisca merkte vrij snel dat haar zoon zich langzamer ontwikkelde dan andere kinderen van zijn leeftijd. Hij maakte ongecontroleerde bewegingen en was iets langzamer van begrip. Het was lastig om in Suriname goede zorg te vinden. De artsen wisten niet hoe ze hem konden helpen, leerkrachten op school wisten niet hoe ze met hem om moesten gaan. Vaak werd hij gewoon buiten de klas gezet. Ook werd hij erg gepest door de andere kinderen. Voor Marisca reden genoeg om naar Nederland te verhuizen.   

Hij is geen uitzondering meer

“In Suriname kreeg mijn zoon niet de zorg en begeleiding die hij nodig heeft, hier wel,” zegt Marisca. “En hij gaat hier naar het speciaal onderwijs. Dat is heel fijn. Hij ontwikkelt zich verstandelijk goed, maar heeft gewoon meer tijd nodig om dingen te begrijpen. Op een gewone school heb je die tijd niet. Bovendien is hij op school geen uitzondering meer. Hij hoort er gewoon bij. Er zijn meer kinderen zoals hij. Hij wordt niet meer gepest.”  

Meer controle

De revalidatiearts bracht Marisca in contact met Shoshanna van de Esther Vergeer Foundation. “Shoshanna heeft alles voor ons geregeld. Ze heeft uitgezocht welke sporten geschikt waren en of hij die in de buurt kon doen. Mijn zoon koos voor kickboksen. Niet omdat hij wil vechten, maar omdat hij zich wil kunnen verdedigen. Het geeft hem zelfvertrouwen dat hij zich kan verdedigen. Hij is in Suriname zoveel gepest, dat wil hij niet meer meemaken. Het kickboksen heeft hem in alle opzichten sterker gemaakt. Hij is gelukkiger. En ik zie dat hij meer controle heeft over zijn bewegingen. Hij kan beter omgaan met zijn stoornis. Dat wordt bevestigd door de ergotherapeut. Het heeft direct invloed op zijn schoolprestaties. Hij schrijft en praat beter.”   

Marisca is helemaal opnieuw begonnen, heeft alles moeten achterlaten. “Ik doe het met liefde. Hij wil nooit meer terug, dat weet hij zeker. Dat pesten heeft zoveel schade veroorzaakt. Hier voelt hij zich veilig en heeft hij vrienden. Mijn zoon is veel gelukkiger. En als hij gelukkig is, ben ik dat ook.”