20 maart 2018

Chedi: “Dit werk levert zoveel op.”

Chedi werkt in Almere als schuldhulpverlener en is sinds begin 2013 intermediair van het Jeugdfonds Sport & Cultuur.

Hoe kwam je in aanraking met het Jeugdfonds Sport & Cultuur?

“Ik ben intermediair dankzij een cliënt. Hij had als grote wens om zijn dochter op muziekles te doen. Zelf had hij er geen geld voor. In zijn zoektocht naar mogelijkheden ontdekte hij het Jeugdfonds  Sport & Cultuur. Ik kende het fonds nog niet maar ben blij dat ik het heb leren kennen. Mijn doelgroep heeft nu eenmaal weinig geld. Het zijn mensen die tot over hun oren in de schulden zitten en alle hulp goed kunnen gebruiken. Ook hun kinderen willen sporten, dansen of op muziekles. Al was het maar vanwege The Voice of So You Think You Can Dance. Maar niet alle ouders willen gebruik maken van de mogelijkheden die er zijn. Omdat ze andere dingen aan het hoofd hebben, vermoed ik. Of ze schamen zich. Hoe dan ook, ik krijg nog te vaak te horen: ’Het is niet nodig.’ Dan blijft het daar bij. Ik wil het niet forceren.”

Wat biedt het Jeugdfonds Sport &  Cultuur?

“Het Jeugdfonds sport & Cultuur betaalt de contributie of het lesgeld. Dat extraatje maakt het leven net even wat leuker maakt, vooral voor hun kinderen. Het gaat toch een paar honderd euro per jaar. Voor mensen die een krap budget hebben en letterlijk elke cent moeten omdraaien, kan dat bedrag echt een wereld van verschil betekenen. Ik heb zelf dan nooit in zo’n financieel moeilijke situatie gezeten, maar ik moet wel vaak denken aan toen ik een jaar of negentien was. Een vriend pakte een gitaar uit zijn auto en liet die zien. Ik was gelijk verliefd, wat een instrument en ik mocht die gitaar ook nog gebruiken! Het betekende de start van mijn grote passie: muziek maken. Ik speel inmiddels in drie bands. En die gitaar heb ik nog steeds. Hij hangt aan de muur en is allang niet meer bespeelbaar maar ik zal hem altijd bewaren. Het gebaar van die vriend heeft voor een groot deel mijn leven bepaald.”

Een voorbeeld van hoe een ‘klein gebaar’ tot iets groots kan leiden?

“Precies. Daarom vind ik de gedachte achter het Jeugdfonds Sport & Cultuur zo bijzonder. Ik mag namens hen een cadeautje weggeven aan een kind dat zich daardoor misschien verder kan ontwikkelen. Net als die gitaar voor mij een cadeautje was en mijn leven verder inkleurde. Door zo’n hobby krijg je ineens andere vrienden en die brengen je weer in contact met een ander soort leven dan je misschien gewend was. De mooiste ontwikkelingen beginnen vaak met het planten van maar een klein zaadje. Soms is er maar heel weinig nodig om iets bijzonders te kunnen bereiken.’

Hoe zie jij of iemand hulp nodig heeft?

“Dat is best moeilijk. Ik spreek mensen die diep in de problemen zitten. Hun armoede ligt open en bloot op tafel. De gesprekken vinden meestal plaats in de spreekkamer en niet bij hen thuis. Dat maakt het moeilijker om een inschatting te maken hoe het zit met de kinderen. Maar over problemen met hun kinderen laten cliënten doorgaans niet snel iets los. Ze willen best over hun schulden praten en hoe die op te lossen, maar toegeven dat ze hun kinderen niet alles kunnen bieden, gaat vaak net even te ver. Daarom heb ik deze vraag opgenomen in mijn standaardchecklist. Ik zeg er dan wel bij dat ze niet direct hoeven te reageren: ‘denk er maar over na.’ Sommigen willen, sommigen niet. Ik wil niet zomaar alles aanbieden, ik probeer cliënten te motiveren zelf hun problemen zoveel mogelijk op te lossen. Dat ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend en -redzaam te zijn. Ze zullen toch ook moeten leren dat niet alles maar even gemakkelijk gaat. Noem het een kleine ethische uitdaging.”

Is het Jeugdfonds Sport & Cultuur nodig?

“Jazeker. Er bestaan best wat regelingen voor gezinnen in nood maar ik ken verder geen mogelijkheden zoals die het Jeugdfonds biedt. Dat is uniek. Alleen al daarom zouden er meer mensen moeten zijn die het fonds kennen en er gebruik van maken. Werkdruk wordt vaak genoemd als reden om geen intermediair te worden, maar dan maak je de dingen echt groter dan ze zijn. Dit werk levert zoveel op. Voor de ouders die er gebruik van kunnen maken maar ook voor jou als intermediair. Alleen al het feit dat het kind van de allereerste cliënt die mij op het spoor zette van het fonds nog steeds muziekles heeft. Bij het afsluiten van ons traject een jaar geleden – zij was inmiddels schuldenvrij – liet ze een foto zien van haar dochter met een gitaar in haar hand. Dat deed mij erg goed.”